Sprawa T-781/17: Skarga wniesiona w dniu 30 listopada 2017 r. - Kraftpojkarna / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.42.32

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 lutego 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 30 listopada 2017 r. - Kraftpojkarna / Komisja

(Sprawa T-781/17)

Język postępowania: angielski

(2018/C 042/46)

(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Kraftpojkarna (Västerås, Szwecja) (przedstawiciel: adwokat Y. Melin)

Strona pozwana: Komisja

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

1. stwierdzenia niezgodności z prawem:

- artykułu 3 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1238/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiącego o ostatecznym poborze cła tymczasowego nałożonego na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej oraz

- artykułu 2 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1239/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej;

2. stwierdzenie nieważności

- artykułu 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1524 z dnia 5 września 2017 r. w sprawie wycofania przyjęcia zobowiązania w odniesieniu do dwóch producentów eksportujących zgodnie z decyzją wykonawczą 2013/ 707/UE potwierdzającą przyjęcie zobowiązania złożonego w związku z postępowaniem antydumpingowym i postępowaniem antysubsydyjnym dotyczącym przywozu modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej na okres obowiązywania środków ostatecznych, w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącej, a także

3. Obciążenie Komisji i wszystkich interwenientów popierających żądania Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jeden zarzut.

Komisja naruszyła art. 8 ust. 1, 9 i 10 oraz art. 10 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej ¹ , a także art. 13 ust. 1, 9 i 10 oraz art. 16 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej ² , stwierdzając, że faktury w ramach zobowiązania są nieważne, i nakazując organom celnym pobranie cła, jak gdyby żadna ważna faktura w ramach zobowiązania nie została wystawiona i przedstawiona organom celnym przy zgłoszeniu produktów do dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii.

Zarzut ten jest oparty na niezgodności z prawem art. 3 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1238/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiącego o ostatecznym poborze cła tymczasowego nałożonego na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej ³  i art. 2 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1239/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej ⁴ , które uprawniają Komisję do stwierdzenia, że faktury w ramach zobowiązania są nieważne.

¹ Dz.U. 2013 L 176, s. 21.

² Dz.U 2016 L 176, s. 55.

³ Dz.U 2013 L 325, s. 1.

⁴ Dz.U. 2013 L 325, s. 66.