Sprawa T-772/15: Skarga wniesiona w dniu 29 grudnia 2015 r. - Quanta Storage/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.98.49

Akt nieoceniany

Wersja od: 14 marca 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 29 grudnia 2015 r. - Quanta Storage/Komisja

(Sprawa T-772/15)

Język postępowania: angielski

(2016/C 098/64)

(Dz.U.UE C z dnia 14 marca 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Quanta Storage, Inc. (Taoyuan City, Tajwan) (przedstawiciele: B. Hartnett, Barrister, O. Geiss, adwokaci, i W. Sparks, Solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 21 października 2015 r. w sprawie AT.39639 - Napędy dysków optycznych, dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFEU i art. 53 porozumienia EOG w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej;

- posiłkowo, obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przez Komisję prawa skarżącej do obrony, obowiązku uzasadnienia i prawa do dobrej administracji

- Zaskarżona decyzja jest oparta na ustaleniach, które nie zostały przedstawione skarżącej w postępowaniu administracyjnym.

- Zaskarżona decyzja jest oparta na założeniach dotyczących przejrzystości na rynku, którego Komisja nie zbadała w pogłębiony sposób.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że rozbieżność między sentencją zaskarżonej decyzji a rozumowaniem Komisji w odniesieniu do czasu trwania naruszenia w stosunku do Hewlett Pacard stanowi oczywisty błąd prawny i narusza obowiązek uzasadnienia.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja nie wykazała i nie przedstawiła odpowiedniego uzasadnienia, że skarżąca uczestniczyła w jednolitym i ciągłym naruszeniu.

- Skarżąca nie uczestniczyła w przypisywanym naruszeniu w okresie od 14 lutego 2008 r. do 9 kwietnia 2008 r.

- Skarżąca nie uczestniczyła w przypisywanym naruszeniu w okresie od 10 kwietnia 2008 r. do 27 października 2008 r.

- Skarżąca nie uczestniczyła w przypisywanym naruszeniu w dniu 28 października 2008 r.

- Brak jest wystarczającego dowodu na to, by skarżąca miała świadomość ogólnego planu kartelu czy też jego ogólnego zakresu i zasadniczych cech.

- Skutki prawne braku wykazania przez Komisję przypisywanego naruszenia.

4. Zarzut czwarty dotyczy tego, że Komisja nie wykazała w wymagany prawem i regułami postępowania dowodowego sposób, że posiadała uprawnienia do zastosowania art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG.

5. Zarzut piąty dotyczy popełnienia przez Komisję oczywistych błędów faktycznych i prawnych przy obliczaniu kwoty grzywny i naruszenia przez nią obowiązku uzasadnienia

- Komisję dopuściła się błędów faktycznych i prawnych przy obliczaniu kwoty grzywny i nie przedstawiła jej uzasadnienia.

- Komisja nie użyła najlepszych dostępnych danych dotyczących wartości sprzedaży skarżącego.

- Komisja naruszyła zasadę równego traktowania przy obliczaniu kwoty podstawowej.

- Komisja dopuściła się błędów w ocenie, rozpatrując wagę naruszenia i okoliczności łagodzące.