Sprawa T-762/19: Skarga wniesiona w dniu 8 listopada 2019 r. - Rio Tinto European Holdings i in./Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.45.36

Akt nienormatywny
Wersja od: 10 lutego 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 listopada 2019 r. - Rio Tinto European Holdings i in./Komisja
(Sprawa T-762/19)

(2020/C 45/36)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 10 lutego 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Rio Tinto European Holdings Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo), Rio Tinto International Holdings Ltd (Londyn) i Rio Tinto Simfer UK Ltd (Londyn) (przedstawiciele: adwokaci N. Niejahr i B. Hoorelbeke oraz A. Stratakis i P. O'Gara, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2019/1352 z dnia 2 kwietnia 2019 r. w sprawie pomocy państwa nr SA.44896 wdrożonej przez Zjednoczone Królestwo dotyczącej zwolnienia podatkowego dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych (Dz.U. 2019, L 216, s. 1) w zakresie, w jakim uznano w niej, że domniemany środek pomocy stanowi pomoc w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE i nakazano jego odzyskanie wraz z odsetkami, w tym od skarżących;
-
tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 2, 3 i 4 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim nakazano w niej odzyskanie pomocy niezgodnej z rynkiem wewnętrznym wraz z odsetkami, w tym od skarżących;
-
obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez skarżące w związku z niniejszym postępowaniem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 107 ust. 1 TFUE uznając, że domniemany środek pomocy przynosi selektywną korzyść:
a)
spółkom korzystającym ze zwolnienia podatkowego w wysokości 75 % w odniesieniu do umów kwalifikowanej pożyczki niskiego ryzyka, ponieważ Komisja:
-
błędnie zidentyfikowała brytyjski system dotyczący kontrolowanych spółek zagranicznych jako system odniesienia;
-
naruszyła prawo, stwierdzając, że zwolnienie podatkowe w wysokości 75 % stanowi odstępstwo od podatkowego systemu odniesienia, z uwagi na to, że:
(i)
ustalenie odstępstwa błędnie opiera się na technice legislacyjnej;
(ii)
test funkcji decyzyjnych i zarządczych nie jest głównym testem dla brytyjskiego systemu dotyczącego kontrolowanych spółek zagranicznych; oraz
(iii)
umowy kwalifikowanej pożyczki i umowy niekwalifikowanej pożyczki nie dotyczą takiej samej sytuacji prawnej i faktycznej, a w każdym wypadku Komisja naruszyła prawo stosując poprzez analogię lub powołując się w niewłaściwy sposób na przepisy dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 1 ;
-
popełniła błąd co do okoliczności faktycznych i naruszyła prawo stwierdzając, że zwolnienie podatkowe w wysokości 75 % nie jest uzasadnione charakterem i ogólną strukturą systemu podatkowego w taki sam sposób, jak zwolnienie podatkowe dla finansowania grup, które ma zastosowanie do zysków finansowych nieprzeznaczonych do obrotu objętych przepisami sekcji 371 EC Taxation (International and Other Provisions) Act 2010 [ustawy podatkowej z 2010 r. (przepisy międzynarodowe i inne)].
b)
spółkom korzystającym ze zwolnienia podatkowego dopasowanych odsetek, ponieważ Komisja:
-
błędnie zidentyfikowała brytyjskie przepisy dotyczące kontrolowanych spółek zagranicznych jako system odniesienia;
-
naruszyła prawo, stwierdzając, że zwolnienie podatkowe dopasowanych odsetek stanowi odstępstwo od podatkowego systemu odniesienia, z uwagi na to, że:
(i)
ustalenie odstępstwa błędnie opiera się na technice legislacyjnej, a test funkcji decyzyjnych i zarządczych nie jest głównym testem dla brytyjskich przepisów dotyczących kontrolowanych spółek zagranicznych;
(ii)
podatnicy kwalifikujący się do skorzystania ze zwolnienia podatkowego dopasowanych odsetek nie znajdują się w tej samej sytuacji prawnej i faktycznej co podatnicy, którzy się do takiego skorzystania nie kwalifikują.
-
popełniła błąd co do okoliczności faktycznych i naruszyła prawo stwierdzając, że zwolnienie podatkowe dopasowanych odsetek nie jest uzasadnione charakterem i ogólną strukturą systemu podatkowego.
2.
Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja naruszyła art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ nie wykazała, że domniemany środek pomocy mógł wpływać na wymianę handlową między państwami członkowskimi i groził zakłóceniem konkurencji.
3.
Zarzut trzeci dotyczący tego, że alternatywnie Komisja naruszyła art. 49 TFUE uznając domniemany środek pomocy za pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym, który nie narusza zagwarantowanej w art. 49 TFUE swobody przedsiębiorczości.
4.
Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja naruszyła podstawową zasadę równego traktowania/niedyskryminacji poprzez:
-
potraktowanie zysków finansowych nieprzeznaczonych do obrotu pochodzących z kwalifikowanych pożyczek w taki sam sposób jak zysków finansowych nieprzeznaczonych do obrotu pochodzących z niekwalifikowanych pożyczek; oraz
-
potraktowanie zwolnienia podatkowego dla finansowania grup w różny sposób w zależności od tego, czy zyski finansowe nieprzeznaczone do obrotu są objęte zakresem sekcji 371 EB czy sekcji 371 EC Taxation (International and Other Provisions) Act 2010 [ustawy podatkowej z 2010 r. (przepisy międzynarodowe i inne)].
5.
Zarzut piąty, podniesiony tytułem ewentualnym, dotyczący tego, że nawet jeśli domniemany środek pomocy jest objęty zakresem stosowania art. 107 ust. 1 TFUE, to Komisja, nakazując odzyskanie kwot pomocy rzekomo niezgodnej z rynkiem wewnętrznym od beneficjentów domniemanego środka pomocy, naruszyła art. 16 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 2015/1589 2 , ponieważ takie odzyskanie narusza ogólne zasady prawa Unii, a mianowicie zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań i zasadę pewności prawa.
1 Dyrektywa Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U. 2016, L 193, s. 1).
2 Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (tekst jednolity) (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.