Sprawa T-760/15: Skarga wniesiona w dniu 23 grudnia 2015 r. - Niderlandy/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.59.50

Akt nieoceniany
Wersja od: 15 lutego 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 grudnia 2015 r. - Niderlandy/Komisja (Sprawa T-760/15)

(2016/C 059/58) Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: M. Bulterman, B. Koopman i M. de Ree, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2015) 7143 z dnia 21 października 2015 r. dotyczącej pomocy państwa SA.38374 (2014/C ex 2014/NN) wdrożonej przez Królestwo Niderlandów na rzecz Sarbucks;
-
obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący błędnego zastosowania art. 107 ust. 1 ze względu na to, że Komisja uważa, iż "Advanced Pricing Agreement" (wstępne porozumienie w sprawie cen transferowych, zwane dalej "APA") ma charakter selektywny.
-
Po pierwsze, Komisja nie wykazała w sposób wystarczający i odrębny, że spełnione jest kryterium selektywności.
-
Po drugie, Komisja niesłusznie odnosi się do niderlandzkiego ogólnego systemu podatku od osób prawnych. Zdaniem skarżącej właściwym dla APA odniesieniem jest art. 8b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Wet op de vennootschapsbelasting) i dekret w sprawie cen transferowych (Verrekenprijsbesluit). Według niej APA stanowi jedynie realizację tego odniesienia.
2.
Zarzut drugi dotyczący błędnego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na to, że Komisja ocenia istnienie korzyści w oparciu o zasadę ceny rynkowej w prawie Unii. Strona skarżąca uważa jednak, że w prawie Unii nie występuje zasada ceny rynkowej i że zasada ta nie wchodzi w zakres oceny pomocy państwa.
3.
Zarzut trzeci dotyczący błędnego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na to, że Komisja uważa, iż APA przyznaje korzyść spółce Starbucks Manufacturing EMEA B.V. w wyniku wyboru "metody marży transakcyjnej netto" jako metody ustalania cen transferowych.

Komisja niesłusznie twierdzi, iż uzgodniona w APA metoda nie daje wiarygodnego obrazu sytuacji na rynku. Komisja nie wykazała też, że wynagrodzenie wypłacone na rzecz spółki Alki i dopłata do ceny nabycia zielonych ziaren nie mają żadnej realnej wartości.

4.
Zarzut czwarty dotyczący błędnego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na to, że Komisja twierdzi, iż APA przyznaje korzyść spółce Starbucks Manufacturing EMEA B.V. w wyniku sposobu stosowania "metody marży transakcyjnej netto".

Komisja niesłusznie uważa, że uzgodniona w APA "metoda marży transakcyjnej netto" jest błędnie stosowana i przynosi korzyść spółce Starbucks Manufacturing EMEA B.V. Komisja w żaden sposób nie wykazała, że efektem lepszego - jej zdaniem - zastosowania "metody marży transakcyjnej netto" byłby wyższy dochód podlegający opodatkowaniu i brak korzyści.

5.
Zarzut piąty dotyczący niedopełnienia obowiązku staranności, ponieważ Komisja nie oceniła i nie uwzględniła wszystkich istotnych danych w decyzji oraz oparła się również na anonimowych informacjach, a w każdym razie na informacjach, które nie zostały nigdy przekazane rządowi niderlandzkiemu.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.