Sprawa T-76/12: Skarga wniesiona w dniu 15 lutego 2012 r. - Nu Air Compressors and Tools przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.118.29

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 kwietnia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 lutego 2012 r. - Nu Air Compressors and Tools przeciwko Komisji

(Sprawa T-76/12)

(2012/C 118/49)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 21 kwietnia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Nu Air Compressors and Tools SpA (Robassomero, Włochy) (przedstawiciel: R. MacLean, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– częściowe stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Komisji nr C(2011) 8824 wersja ostateczna z dnia 6 grudnia 2011 r. oraz art. 1 decyzji Komisji nr C(2011) 8812 wersja ostateczna z dnia 6 grudnia 2011 r. w zakresie, w jakim przyznają one skarżącej jedynie częściową refundację ceł antydumpingowych zapłaconych przez skarżącą z tytułu przywozu sprężarek wyprodukowanych w Chińskiej Republice Ludowej, które zostały nałożone w oparciu o rozporządzenie Rady (WE) nr 261/2008 z dnia 17 marca 2008 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych sprężarek pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej⁽¹⁾;

– utrzymanie w mocy zaskarżonych decyzji do czasu, aż Komisja Europejska wyda przepisy niezbędne do zastosowania się do orzeczenia Sądu w niniejszej sprawie;

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy, wedle którego:

– Komisja Europejska popełniła oczywisty błąd w ocenie przy stosowaniu odpowiedniej i rozsądnej marży importowej niepowiązanego importera z Unii, przez co nie ustaliła wiarygodnej ceny eksportowej dla potrzeb wyliczenia prawidłowej kwoty refundacji ceł antydumpingowych, co doprowadziło do naruszenia art. 2 ust. 9 i art. 18 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego⁽²⁾.

2) Zarzut drugi, wedle którego:

– Komisja Europejska popełniła oczywisty błąd w ocenie poprzez odliczenie ceł antydumpingowych jako kosztu przy obliczaniu ceny eksportowej, przez co nie ustaliła wiarygodnego marginesu dumpingu dla potrzeb wyliczenia prawidłowej kwoty refundacji ceł antydumpingowych, co doprowadziło do naruszenia art. 2 ust. 9 i 11 oraz art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

3) Zarzut trzeci, wedle którego:

– Komisja Europejska nie poinformowała skarżącej w sposób szybki i adekwatny o wymogach, jakich należy przestrzegać w celu spełnienia przesłanek określonych w art. 11 ust. 10 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, naruszając tym samym przysługujące skarżącej prawo do obrony, jak również zasadę dobrej administracji, która jest utrwaloną zasadą prawa Unii, a także została skodyfikowana w art. 41 Karty praw podstawowych.

4) Zarzut czwarty, wedle którego:

– w wyniku powyższego, Komisja Europejska bezprawnie wstrzymała wypłatę dodatkowych refundacji ceł antydumpingowych, które słusznie należą się skarżącej ze względu na opisane wyżej naruszenia prawa Unii.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 81, s. 1.

⁽²⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343, s. 1).