Sprawa T-755/18: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2018 r. - FL Brüterei M-V i in. / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.93.65

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 marca 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2018 r. - FL Brüterei M-V i in. / Komisja

(Sprawa T-755/18)

Język postępowania: niemiecki

(2019/C 93/86)

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: FL Brüterei M-V GmbH (Finkenthal, Niemcy), Erdegut GmbH (Finkenthal), Ökofarm Groß Markow GmbH (Lelkendorf, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat H. Schmidt)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1584 ¹  z dnia 22 października 2018 r. opublikowanego pod numerem L 264/1 w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 23 października 2018 r., który to przepis wprowadza następującą zmianę w rozporządzeniu (WE) nr 889/2008 ² : "w art. 42 lit. b) datę »31 grudnia 2018 r.« zastępuje się datą »31 grudnia 2020 r.«";

- zasądzenie od pozwanej na rzecz FL Brüterei M-V GmbH kwoty 2 469 503,44 EUR wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi od dnia doręczenia skargi według podstawowej stopy oprocentowania Europejskiego Banku Centralnego powiększonej o osiem punktów procentowych rocznie; oraz

- stwierdzenie, że pozwana jest zobowiązana do naprawienia dodatkowej szkody poniesionej przez skarżące ze względu na to, że Komisja, przyjmując rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/1584, zezwoliła na nowy, dwuletni okres stosowania odstępstw, które pozwalają na wprowadzenie do chowu niosek - w przypadku, gdy kurczaki ekologiczne nie są dostępne - kurczaków nieekologicznych, nie ograniczając tego odstępstwa - choć Komisja miała taki obowiązek - do niezbędnego "minimum" zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 ³ , to znaczy, nie wymagając, że zastosowanie wspominanego odstępstwa zakłada, iż żadna wylęgarnia znajdująca się w promieniu nieprzekraczającym 700 km od miejsca chowu niosek nie oferuje kurcząt ekologicznych, i nie wymagając dostarczenia dowodu na brak dostępności takich kurczaków po bezowocnym złożeniu zamówienia w trzech wylęgarniach znanych jako dostawcy kurczaków ekologicznych, zamiast poprzestania na skierowaniu zapytania do tych wylęgarni, o których wiadomo, że nie oferują kurczaków ekologicznych.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący nieważności aktu regulacyjnego

- W ramach zarzutu pierwszego podniesiono, że pozwana uchybiła swojemu obowiązkowi ograniczenia do minimum odstępstw od zasady ustanowionej w art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 834/2007, zgodnie z którą młode zwierzęta utrzymywane ekologicznie są urodzone i chowane w gospodarstwach ekologicznych.

- W tym względzie podniesiono, że przedłużenie do dwóch lat okresu stosowania odstępstw narusza przewidziany w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 wymóg, zgodnie z którym odstępstwa są ograniczane do minimum. Zdaniem skarżących, brak ustanowienia warunków i ograniczeń jakościowych umożliwia stosowanie stanowiących nadużycie praktyk, takie jak te odkryte przez pozwaną w Królestwie Niderlandów.

2. Zarzut drugi dotyczący ponoszonej na podstawie art. 340 akapit drugi TFUE odpowiedzialności za przyjęcie niezgodnego z prawem aktu administracyjnego

- W ramach zarzutu drugiego podniesiono, że pozwana nie wyegzekwowała przestrzegania przez Niderlandy reguły ustanowionej w art. 42 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 889/2008.

- W tym względzie podniesiono, że uchybienie przez pozwaną ciążącym na niej obowiązkom spowodowało stratę dochodów przez skarżące, ponieważ pozwana nie zachęciła władz niderlandzkich do prawidłowego postępowania dotyczącego wykorzystywania kurczaków ekologicznych w ramach chowu niosek ekologicznych.

3. Zarzut trzeci dotyczący odpowiedzialności za niewłaściwe wykonanie uprawnień wykonawczych

- W ramach zarzutu trzeciego podniesiono, że, ustanawiając ponowne odstępstwo, które jest ograniczone jedynie czasowo i które nie podlega żadnym warunkom i wymaganiom jakościowym, pozwana naruszyła wymogi art. 22 rozporządzenia (WE) nr 834/2007 i przekroczyła przyznane jej uprawnienia.

¹ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1584 z dnia 22 października 2018 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 889/ 2008 ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz.U. 2018, L 264, s. 1).

² Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz.U. 2008, L 250, s. 1).

³ Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. 2007, L 189, s. 1).