Sprawa T-75/13: Boehringer Ingelheim Pharma v. Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.26.25/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 26 stycznia 2015 r.

Wyrok Sądu z dnia 2 grudnia 2014 r. - Boehringer Ingelheim Pharma przeciwko OHIM - Nepentes Pharma (Momarid)
(Sprawa T-75/13) 1

[Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego Momarid - Wcześniejszy słowny wspólnotowy znak towarowy LONARID - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 - Właściwy krąg odbiorców - Obowiązek uzasadnienia - Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009]

Język postępowania: angielski

(2015/C 026/30)

(Dz.U.UE C z dnia 26 stycznia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG (Ingelheim, Niemcy) (przedstawiciele: początkowo adwokaci V. von Bomhard i D. Slopek, następnie adwokat V. von Bomhard)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: L. Rampini, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była również, interwenient przed Sądem: Nepentes Pharma sp. z o. o. (Warszawa, Polska) (przedstawiciele: adwokaci C. Bercial Arias, K. Dimidjian-Lecompte i C. Casalonga)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 28 listopada 2012 r. (sprawa R 2292/2011-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG a Nepentes S.A.

Sentencja

1)
Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 28 listopada 2012 r. (sprawa R 2292/2011-4) w odniesieniu do "wyrobów chemicznych do celów farmaceutycznych".
2)
W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.
3)
Każda ze stron pokrywa własne koszty.
1 Dz.U. C 101 z 6.4.2013.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.