Sprawa T-734/14: Skarga wniesiona w dniu 24 października 2014 r. - VTB Bank przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.16.43

Akt nieoceniany

Wersja od: 19 stycznia 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 24 października 2014 r. - VTB Bank przeciwko Radzie

(Sprawa T-734/14)

(2015/C 016/67)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 19 stycznia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: VTB Bank OAO (Sankt Petersburg, Rosja) (przedstawiciele: M. Lester, barrister, C. Claypoole, solicitor, oraz adwokat J. Ruiz Calzado)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności, na podstawie art. 263 TFEU, decyzji Rady 2014/512/WPZiB z dnia 31 lipca 2014 r. ¹ , rozporządzenia Rady (UE) nr 833/2014 z dnia 31 lipca 2014 r. ² , decyzji Rady 2014/659/WPZiB z dnia 8 września 2014 r. ³ oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 960/2014 z dnia 8 września 2014 r. ⁴ w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącej;

- stwierdzenie bezprawności/braku zastosowania, na podstawie art. 277 TFEU, art. 1 decyzji Rady 2014/512/WPZiB, art. 5 rozporządzenia nr 833/2014, art. 1 decyzji Rady 2014/659/WPZiB oraz art. 1 ust. 5 rozporządzenia nr 960/ 2014.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący niepodania przez Radę odpowiednich i wystarczających powodów umieszczenia skarżącej w wykazach ujętych w decyzji Rady 2014/512/WPZiB, rozporządzeniu Rady (UE) nr 833/2014, decyzji Rady 2014/ 659/WPZiB oraz rozporządzeniu Rady (UE) nr 960/2014 (zwanych dalej "zaskarżonymi środkami"). Rada ma obowiązek podania konkretnych powodów, dla których postanowiła objąć dany podmiot środkami ograniczającymi. Rada w żaden sposób nie uzasadniła swojej decyzji o objęciu skarżącej zaskarżonymi środkami, względnie nie podała odpowiednich/prawidłowych powodów, dla których postanowiła umieścić skarżącą w ww. wykazach, ani nawet nie powiadomiła skarżącej o jej umieszczeniu w ww. wykazach, uchybiając tym samym ciążącemu na niej obowiązkowi.

2. Zarzut drugi dotyczący popełnienia przez Radę oczywistego błędu poprzez uznanie, że skarżąca spełnia kryteria umieszczenia jej w wykazach ujętych w zaskarżonych środkach. Skarżąca nie jest zarządzana przez państwo rosyjskie ani nie ma "wyraźnego uprawnienia do wspierania konkurencyjności gospodarki rosyjskiej, jej dywersyfikacji i zachęcania do inwestycji";

3. Zarzut trzeci dotyczący uchybienia przez Radę obowiązkowi zapewnienia skarżącej prawa do obrony oraz prawa do skutecznej ochrony sądowej. Rada nie powiadomiła skarżącej o umieszczeniu jej nazwy w wykazach ujętych w zaskarżonych środkach ani nie podała powodów, dla których postanowiła objąć ją tymi środkami; nie przedstawiła też żadnych dowodów na poparcie swoich zarzutów ani nie umożliwiła skarżącej przedstawienia stanowiska w tym względzie, naruszając tym samym prawo skarżącej do obrony oraz prawo do skutecznej ochrony sądowej przed Sądem;

4. Zarzut czwarty dotyczący nieuzasadnionego i nieproporcjonalnego naruszenia przez Radę praw podstawowych skarżącej, w tym prawa od ochrony własności, prawa do prowadzenia działalności gospodarczej oraz prawa do ochrony dobrego imienia. W szczególności objęcie skarżącej zaskarżonymi środkami stanowi nieuzasadnione i nieproporcjonalne ograniczenie prawa skarżącej do poszanowania jej mienia oraz niezakłóconego korzystania z niego zagwarantowanego w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskich oraz w art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, a także ograniczenie prawa do ochrony dobrego imienia;

5. W odniesieniu do zarzutu bezprawności, zarzut pierwszy, zgodnie z którym art. 1 decyzji Rady 2014/512/WPZiB, art. 5 rozporządzenia nr 833/2014, art. 1 decyzji Rady 2014/659/WPZiB oraz art. 1 ust. 5 rozporządzenia nr 960/ 2014 są bezprawne, ponieważ nie są niezbędne ani proporcjonalne w stosunku do celów, jakie mają zostać osiągnięte dzięki zaskarżonym środkom, a mianowicie wywarcia nacisku na rząd rosyjski w celu zmiany jego polityki w sprawie Ukrainy.

6. W odniesieniu do zarzutu bezprawności, zarzut drugi, zgodnie z którym zaskarżone środki naruszają zobowiązania Unii Europejskiej na gruncie prawa międzynarodowego, w tym zobowiązania na podstawie art. II ust. 1, art. XVI i art. XVII GATS, a także szereg postanowień umowy o partnerstwie i współpracy zawartej między Wspólnotami Europejskimi a Federacją Rosyjską. Ponadto zaskarżone środki prowadzą do naruszenia przez państwa członkowskie ich zobowiązań na podstawie traktatu o przyjaźni, handlu i nawigacji oraz na podstawie innych podobnych traktatów.

¹ Dz.U. L 229, 31.7.2014, s. 13.

² Dz.U. L 229, 31.7.2014, s. 1.

³ Dz.U. L 271, 12.9.2014, s. 54.

⁴ Dz.U. L 271, 12.9.2014, s. 3.