Sprawa T-727/19: Skarga wniesiona w dniu 29 października 2019 r. - Basaglia/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.432.65

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 grudnia 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 29 października 2019 r. - Basaglia/Komisja

(Sprawa T-727/19)

Język postępowania: włoski

(2019/C 432/76)

(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Giorgio Basaglia (Medioln, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Balossi)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dni 4 września 2019 r. C(2019) 6474 final na podstawie art. 4 przepisów wprowadzających do rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.

Zarzuty i główne argumenty

Przedmiotem niniejszej skargi jest decyzja Komisji odmawiająca udzielenia skarżącemu wnioskowanego przezeń dostępu do określonych dokumentów dotyczących projektów współfinansowanych przez Wspólnotę, będących przedmiotem postępowania toczącego się przed Procura della Repubblica presso il Tribunale di Milano (prokuraturą przy sądzie w Mediolanie, Włochy).

Na poparcie skargi skarżący podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący jednostronnego ograniczenia zakresu zastosowania pierwotnego wniosku i braku przesłanek. W tym względzie skarżący podnosi, że:

- w niniejszym przypadku nie istnieją żadne nadzwyczajne okoliczności, które uzasadniałyby ograniczenie prawa dostępu do wnioskowanych dokumentów, a tym samym prawa jednostki do obrony w postępowaniu karnym wszczętym przeciwko niej w państwie członkowskim;

- nakład pracy związany ze sporządzeniem kopii wnioskowanych dokumentów nie jest nieproporcjonalny w stosunku do wskazanego interesu;

- orzecznictwo przytoczone w zaskarżonej decyzji nie jest istotne dla sprawy;

- w decyzji tej nie wyważono w prawidłowy sposób interesów stron.

2. Zarzut drugi dotyczący ochrony prywatności i integralności jednostki. W tym zakresie skarżący twierdzi, że:

- w decyzji nie wyważono w prawidłowy sposób interesów stron;

- w decyzji błędnie uznano, że nie istnieje nadrzędny interes publiczny w ujawnieniu objętych wnioskiem danych;

- przedstawione wnioski są proporcjonalne do podlegających ochronie interesów.

3. Zarzut trzeci dotyczący ochrony interesów gospodarczych osoby fizycznej lub prawnej. W tym względzie skarżący podnosi, że:

- w zaskarżonej decyzji nie uwzględniono okoliczności, że wnioskowane dokumenty dotyczą projektów wspólnotowych realizowanych dawno temu i już kończonych, wobec czego prawo do ochrony interesów gospodarczych ulega siłą rzeczy osłabieniu;

- w decyzji nie wyważono w prawidłowy sposób interesów stron.

4. Zarzut czwarty dotyczący braku interesu publicznego.

- W tym względzie skarżący podnosi, że w zaskarżonej decyzji błędnie uznano, że ustalenie stanu faktycznego w toczącym się w państwie członkowskim postępowaniu karnym nie stanowi oczywistego interesu publicznego.