Sprawa T-724/14: Skarga wniesiona w dniu 7 października 2014 r. - ECFA i IEP przeciwko Komisji i EACEA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.7.38

Akt nieoceniany

Wersja od: 12 stycznia 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 października 2014 r. - ECFA i IEP przeciwko Komisji i EACEA

(Sprawa T-724/14)

Język postępowania: francuski

(2015/C 007/43)

(Dz.U.UE C z dnia 12 stycznia 2015 r.)

Strony

Strony skarżące: European Childrens Fashion Asociation (ECFA) (Walencja, Hiszpania) i Instituto de Economía Pública, SL (IEP) (Walencja) (przedstawiciel: A. Haegeman, adwokat)

Strony pozwane: Komisja Europejska i Agencja Wykonawcza do spraw Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (EACEA)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną i zasadną;

- stwierdzenie nieważności decyzji - nieformalnego pisma - z dnia 1.8.2014 r., a także noty obciążeniowej nr 3241401420 z dnia 5 sierpnia 2014 r.;

- nakazanie stronie przeciwnej unieważnienia noty obciążeniowej nr 3241401420 z dnia 5 sierpnia 2014 r., jako sprzecznej z postanowieniami umownymi oraz przepisami ustawowymi i wykonawczymi;

- uznanie decyzji - nieformalnego pisma z dnia 1.8.2014, a także noty obciążeniowej nr 3241401420 z dnia 5 sierpnia 2014 r. za sprzeczne ze zobowiązaniami umownymi strony przeciwnej oraz za nieważne;

- uznanie za bezpodstawną co najmniej wierzytelności ujętej w nocie obciążeniowej nr 3241401420;

- tytułem żądania ewentualnego, obniżenie kwoty noty obciążeniowej nr 3241401420;

- w razie konieczności, nie naruszając praw stron, wyznaczenie eksperta na podstawie art. 63 i 64 regulaminu postępowania;

- oddalenie wszelkich wystosowanych przez stronę przeciwną żądań zapłaty wspomnianej noty obciążeniowej nr 3241401420 i w razie konieczności nakazanie stronie przeciwnej zwrotu na rzecz strony skarżącej każdej kwoty, która stanowiła jakąkolwiek zapłatę na rzecz Komisji, czy to bezpośrednią czy też poprzez potrącenie, a dotyczy to zasadniczo odsetek i ewentualnych kwot dodatkowych;

- w razie konieczności i w zakresie, w jakim naruszenia postanowień umownych popełnione przez stronę przeciwną spowodowały powstanie szkody u strony skarżącej, nakazanie stronie przeciwnej wypłaty na rzecz strony skarżącej odszkodowania, w szczególności i w zakresie w jakim zapłaty lub potrącenia obciążające stronę skarżącą zostały uzyskane poprzez nakazanie jej zwrotu;

- potwierdzenie wobec strony skarżącej, że obecnie to ostatnie żądanie jest ograniczone tymczasowo do JEDNEGO euro od sumy wynoszącej 82 378,81 EUR z zastrzeżeniem podwyższenia lub obniżenia tej kwoty w toku postępowania i z zastrzeżeniem podwyższenia odsetek wyrównawczych, a co najmniej odsetek przewidzianych w umowie, wynoszących 3,65 %;

- obciążenia strony przeciwnej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strony skarżące podnoszą trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zobowiązań umownych, obowiązku uzasadnienia, prawa do obrony, ogólnej zasady przestrzegania obowiązku staranności i obowiązku proporcjonalności, a także nadużycia władzy, naruszenia obowiązku lojalności i dobrej wiary przy wykonywaniu zobowiązań umownych, naruszenia art. II.19.3 umowy "grant agreement" i naruszenia ogólnej zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i ogólnych reguł interpretacji umów w zakresie, w jakim decyzja o nakazaniu zwrotu części kwoty wypłaconej na rzecz ECFA opierała się wyłącznie na wynikach audytu i nie posiadała innego uzasadnienia.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony, art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ogólnej zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz ogólnych reguł interpretacji umów w zakresie, w jakim ECFA nie została wezwana ponownie do przedstawienia dokumentów w celu ustalenia kwalifikowalności podważonych kosztów, mimo że stworzono u niej przekonanie, że będzie mogła to uczynić na późniejszym etapie postępowania.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zobowiązań umownych, obowiązku uzasadnienia, prawa do obrony, ogólnej zasady przestrzegania obowiązku staranności i obowiązku proporcjonalności, a także nadużycia władzy, naruszenia obowiązku lojalności i dobrej wiary przy wykonywaniu zobowiązań umownych oraz postanowień umownych dotyczących zawartej umowy dotyczącej subwencji, a w szczególności naruszenia art. II.14 umowy "grant agreement", ogólnych zasad w zakresie audytu, zasady wykonywania umów w dobrej wierze i zakazu nieuczciwego stosowania warunków umownych, a także ogólnej zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i ogólnych reguł interpretacji umów.

Strony skarżące podnoszą, że strony pozwane przypisują sobie prawo do interpretowania rozpatrywanej umowy zgodnie z ich wolą, z naruszeniem wyraźnych postanowień przewidujących obowiązek subwencjonowania świadczeń rzeczywiście dokonanych i kwalifikowalnych kosztów.