Sprawa T-721/17: Skarga wniesiona w dniu 17 października 2017 r. - Topor-Gilka / Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.424.56

Akt nieoceniany

Wersja od: 11 grudnia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 października 2017 r. - Topor-Gilka / Rada

(Sprawa T-721/17)

Język postępowania: niemiecki

(2017/C 424/81)

(Dz.U.UE C z dnia 11 grudnia 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Sergey Topor-Gilka (Moskwa, Rosja) (pełnomocnik: adwokat N. Meyer)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

- o stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2017/1418 ¹  z dnia 4 sierpnia 2017 r.;

- posiłkowo, w każdym razie o stwierdzenie częściowej nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2017/1418 w zakresie, w jakim umieszczono w niej skarżącego w pkt 160 w wykazie osób i podmiotów, o których mowa w art. 1 decyzji; oraz

- o połączenie niniejszego postępowania z równoległym postępowaniem dotyczącym OOO WO Technopromexport na podstawie art. 68 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący kilku oczywistych błędów w ocenie

- Powołanie się na rozporządzenie (UE) Rady nr 1351/2014 ²

Rozporządzenie to dotyczy innego kręgu osób niż ten, do którego należy skarżący, i z tego względu nie może stanowić uzasadnienia umieszczenia skarżącego w spornym wykazie.

- Zarzut naruszenia umowy

Rada uzasadnia decyzję o dodaniu skarżącego do spornego wykazu między innymi tą okolicznością, że prowadził on negocjacje z Siemens Gas Turbine Technology OOO w sprawie pierwotnej umowy dostawy, przy czym następnie naruszono postanowienia tej pierwotnej umowy dostawy. Ocena, czy rzeczywiście doszło do naruszenia umowy, podlega prawu rosyjskiemu. Strony umowy dostawy zwróciły się do moskiewskiego sądu arbitrażowego. Przed rozstrzygnięciem sprawy przez ten sąd arbitrażowy zarzut naruszenia umowy nie stanowi wystarczająco uprawdopodobnionej podstawy faktycznej i nie może uzasadniać decyzji 2017/1418 (WPZiB).

- Transport turbin gazowych na Krym

Skarżącemu zarzucono, że był odpowiedzialny za dalszy transport turbin gazowych na Krym. Opublikowane doniesienia prasowe nie są jednoznaczne i opierają się na źródłach anonimowych. Wykazanie zasadności przywołanych przyczyn należy do właściwego organu Unii, do zainteresowanego przedsiębiorstwa nie należy zaś przedstawienie negatywnego dowodu, że przyczyny te nie są zasadne.

- Naruszenie zasad międzynarodowego prawa humanitarnego

Rosja jest zobowiązana na podstawie prawa międzynarodowego do przywrócenia i utrzymywania porządku publicznego na Krymie, do czego w obecnym czasie zalicza się pewne i stałe zaopatrzenie w energię. W uzasadnieniu decyzji (WPZiB) 2017/1418 humanitarna potrzeba takiego zaopatrzenia w energię została uwzględniona w równie niewielkim stopniu jak reguły międzynarodowego prawa humanitarnego.

2. Zarzut drugi dotyczący wymogu uzasadnienia na podstawie art. 296 akapit drugi TFUE

Decyzja 2017/1418 narusza wymóg uzasadnienia na podstawie art. 296 akapit drugi TFUE. Uzasadnienie wymienione w pkt 160 załącznika do decyzji jest ogólnie niejasne i niewystarczająco szczegółowe. Nie podaje ono konkretnych powodów, dla których Rada według swojego uznania postanowiła do skarżącego zastosować środki ograniczające, i tym samym w ogóle nie spełnia wymogów obowiązku uzasadnienia na podstawie art. 296 akapit drugi TFUE.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa do obrony i do skutecznego środka prawnego

Wskutek braku spełniania wymogu uzasadnienia na podstawie art. 296 akapit drugi TFUE Rada naruszyła prawo skarżącego do obrony i do skutecznego środka prawnego, ponieważ skarżący w braku informacji o istotnych powodach dodania go do spornego wykazu nie mógł przygotować optymalnej obrony.

¹ Decyzja Rady (WPZiB) 2017/1418 z dnia 4 sierpnia 2017 r. zmieniająca decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2017, L 203I, s. 5).

² Rozporządzenie Rady (UE) nr 1351/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 692/2014 w sprawie środków ograniczających w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola (Dz.U. 2014, L 365, s. 46).