Sprawa T-72/17: Schmid v. Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.259.32

Akt nienormatywny
Wersja od: 23 lipca 2018 r.

Wyrok Sądu z dnia 7 czerwca 2018 r. - Schmid / EUIPO - Landeskammer für Land- und Forstwirtschaft in Steiermark (Steirisches Kürbiskernöl)
(Sprawa T-72/17) 1

[Znak towarowy Unii Europejskiej - Postępowanie w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku - Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską - Graficzny znak towarowy Steirisches Kürbiskernöl - Chronione oznaczenie geograficzne - Artykuł 15, art. 51 ust. 1 lit. a) i art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 207/2009 [obecnie art. 18, art. 58 ust. 1 lit. a) i art. 62 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/1001] - Rzeczywiste używanie znaku towarowego - Używanie jako znaku towarowego]

Język postępowania: niemiecki

(2018/C 259/44)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lipca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Gabriele Schmid (Halbenrain, Austria) (przedstawiciel: adwokat B. Kuchar)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (przedstawiciel: D. Hanf, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą EUIPO była również, interwenient przed Sądem: Landeskammer für Land- und Forstwirtschaft in Steiermark (Graz, Austria) (przedstawiciele: adwokaci I. Hödl i S. Schoeller)

Przedmiot

Skarga na decyzję Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 7 grudnia 2016 r. (sprawa R 1768/2015-4) dotyczącą postępowania w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia prawa do znaku pomiędzy G. Schmid a Landeskammer für Land- und Forstwirtschaft in Steiermark.

Sentencja

1)
Stwierdza się nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 7 grudnia 2016 r. (sprawa R 1768/2015-4).
2)
W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.
3)
EUIPO pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Gabriele Schmid.
4)
Landeskammer für Land- und Forstwirtschaft in Steiermark pokrywa własne koszty.
1 Dz.U. C 104 z 3.4.2017.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.