Sprawa T-72/15: Skarga wniesiona w dniu 6 lutego 2015 r. - Hippler/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.138.57

Akt nieoceniany

Wersja od: 27 kwietnia 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 lutego 2015 r. - Hippler/Komisja

(Sprawa T-72/15)

Język postępowania: niemiecki

(2015/C 138/74)

(Dz.U.UE C z dnia 27 kwietnia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Eberhard Hippler (Dorsten, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. Richter)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- zakazanie stronie pozwanej, pod rygorem nałożenia za każde naruszenie grzywny w wysokości ustalonej według uznania Sądu, publicznego udostępniania bez zgody strony skarżącej należących do niej planów sieci "Bochum", "Dortmund", "Düsseldorf/Meerbusch", "Duisburg" i "Essen", tak jak zostało to uczynione pod następującymi adresami:

http://dma.jrc.it/idas/lightrail/Dortmund.pdf

http://dma.jrc.it/idas/lightrail/Bochum.pdf

http://dma.jrc.it/idas/lightrail/Essen.pdf

http://dma.jrc.it/idas/lightrail/Duesseldorf.pdf oraz

http://dma.jrc.it/idas/lightrail/Duisburg.pdf

- zasądzenie od strony pozwanej na rzecz strony skarżącej odszkodowania w wysokości 10 100 EUR;

- zasądzenie od strony pozwanej na rzecz strony skarżącej zwrotu kosztów adwokackich poniesionych w związku z postępowaniem poprzedzającym wniesienie skargi w wysokości 2 743,43 EUR;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania, w tym kosztami reprezentacji przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi naruszenie art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE ¹ , a także naruszenie § § 15 i 19 Urheberrechtsgesetz (ustawy o prawie autorskim) w związku z § 97 ust. 2 tej ustawy ² .

Strona skarżąca utrzymuje, że plany sieci są chronione prawem autorskim jako prace o charakterze naukowym lub technicznym. W żadnym momencie strona skarżąca nie zezwoliła stronie pozwanej na podjęte czynności korzystania, a już z pewnością nie przeniosła na nią prawa do korzystania z tych utworów. Strona pozwana nie uzyskała też takiego prawa w sposób ważny od osoby trzeciej. Wykorzystując plany, strona pozwana udostępniła je publicznie lub podała je do publicznej wiadomości.

Ponadto strona skarżąca podnosi, że aby ocenić wyrządzoną jej szkodę majątkową, należy skorzystać z metody obliczania nawiązującej przez analogię do licencji. Stronie skarżącej przysługuje roszczenie o zapłatę kwoty odpowiadającej udzieleniu właściwej licencji. Licencje w wysokości 2 020 EUR za każdy z planów są uznawane za zwyczajowo przyjęte i odpowiednie zarówno na niemieckim rynku, jak i w orzecznictwie sądów niemieckich. W konsekwencji szkoda wraz z odsetkami wynosi 10 100 EUR.

Strona skarżąca twierdzi ponadto, że strona pozwana naraziła ją na krzywdę wynikającą z naruszenia jej wyłącznych praw autorskich i powinna uiścić zadośćuczynienie, a także zaprzestać spornych czynności korzystania.

Wreszcie strona skarżąca utrzymuje, że przed wniesieniem skargi w sposób uprawniony wystosowała do strony pozwanej za pośrednictwem adwokata upomnienie, z związku z czym ma prawo do uzyskania od strony pozwanej zwrotu wynikających stąd kosztów w wysokości 2 743,43 EUR.

¹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167, s. 10).

² Urheberrechtsgesetz z dnia 9 września 1965 r. (BGBl. I s. 1273), zmienionej ostatnio przez art. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2014 r. (BGBl. I S. 1974).