Sprawa T-71/18: Skarga wniesiona w dniu 8 lutego 2018 r. Włochy / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.112.45/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 marca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 lutego 2018 r. Włochy / Komisja

(Sprawa T-71/18)

Język postępowania: włoski

(2018/C 112/58)

(Dz.U.UE C z dnia 26 marca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri, pełnomocnik i P. Gentili, avvocato dello Stato)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzeni nieważności:

- Ogłoszenia o konkursie otwartym EPSO/AD/339/17 - Administratorzy (AD 7) w następujących dziedzinach: 1. Ekonomia finansowa, 2. Makroekonomia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2017 r. nr 386 A.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 263, 264 i 266 TFUE, w zakresie w jakim Komisja naruszyła wyrok Trybunału w sprawie C-566/10 P, oraz wyrok Sądu w sprawach połączonych T-124/13 i T-191/31 które stwierdzają bezprawność ogłoszeń ograniczających jedynie do angielskiego, francuskiego i niemieckiego, języki które uczestnicy konkursów ogólnych mogą wskazać jako drugi język.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 342 TFUE oraz art. 1 i 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1/58 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (Dz.U. 17, z 6.10.1958, s. 385).

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 12 WE obecnie art. 18 TFUE; art. 22 Karty praw podstawowych Unii; art. 6 ust. 3 TUE; art. 1 ust. 2 i art. 3 załącznika do regulaminu pracowniczego urzędników; art. 1 i 6 rozporządzenia nr 1/58; art. 1d ust. 1 i 6, art. 27 ust. 2, art. 28 lit. f) regulaminu pracowniczego urzędników; w zakresie w jakim wspomniane przepisy zabraniają nakładania na obywateli Unii Europejskiej i na samych urzędników instytucji ograniczeń językowych nieprzewidzianych ogólnie i w obiektywny sposób przez wskazane w art. 6 rozporządzenia nr 1/58 i dotychczas nieprzyjęte regulaminy instytucji oraz zabraniają wprowadzania takich ograniczeń w przypadku braku szczególnego i uzasadnionego interesu służby.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 6 ust. 3 TUE w części w której postanowienie to ustanawia zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań jako prawo podstawowe wynikające z tradycji konstytucyjnych wspólnych państwom członkowskim.

5. Zarzut piąty dotyczący nadużycia władzy i naruszenia istotnych norm prawnych właściwych charakterowi i celowi ogłoszeń o konkursie, w zakresie w jakim poprzez wprowadzenie prewencyjnego i ogólnego ograniczenia języków dopuszczalnych jako drugi język do trzech, Komisja w rzeczywistości antycypowała na etapie ogłoszenia o konkursie i określenia warunków udziału w konkursie sprawdzenie kompetencji językowych kandydatów, które powinny zostać ocenione w ramach konkursu. W tej sytuacji decydujące znaczenie ma znajomość języków, a nie kompetencje zawodowe.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia art. 18 i art. 24 ust. 4 TFUE, art. 22 Karty praw podstawowych Unii, art. 2 rozporządzenia nr 1/58 i art. 1d ust. 1 i 6 regulaminu pracowniczego urzędników w zakresie w jakim poprzez postanowienie, że zgłoszenia do udziału w konkursie muszą być wysłane w języku angielskim, francuskim lub niemieckim i że w tym samym języku EPSO wysyła do kandydatów informacje dotyczące przebiegu konkursu, naruszone zostało prawo obywateli europejskich do porozumiewania się w ich własnym języku z instytucjami i nastąpiła dalsza dyskryminacja osób, które nie znają biegle tych trzech języków.

7. Zarzut siódmy dotyczący naruszenia art. 1 i 6 rozporządzenia nr 1/58; art. 1d ust. 1 i 6 i art. 28 lit. f) regulaminu pracowniczego urzędników, art. 1 ust. 1 lit. f) załącznika do regulaminu pracowniczego urzędników oraz art. 296 ust. 2 TFUE (brak uzasadnienia) a także naruszenia zasady proporcjonalności i przeinaczenia okoliczności faktycznych.

- W tym względzie podniesiono, że uzasadnienie przeinacza okoliczności faktyczne, ponieważ omawiane trzy języki nie są językami najczęściej wykorzystywanymi do tłumaczeń dokumentów w instytucjach; oraz jest nieproporcjonalne w stosunku do ograniczenia prawa podstawowego takiego jak prawo do niedyskryminacji ze względu na język. W każdym razie istnieją mniej restrykcyjne systemy w celu zapewnienia szybkiego tłumaczenia wewnętrznego w instytucjach.