Sprawa T-703/19: Skarga wniesiona w dniu 11 października 2019 r. - DD/FRA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.432.64

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 grudnia 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 11 października 2019 r. - DD/FRA

(Sprawa T-703/19)

Język postępowania: angielski

(2019/C 432/75)

(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: DD (przedstawiciele: adwokaci L. Levi and M. Vandenbussche) Strona pozwana: Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- przyznanie jej zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, jak wyszczególniono w ramach tej skargi, oszacowaną ex aequo et bono na kwotę 50 000 EUR.;

- stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) z dnia 21 grudnia 2018 r. oddalającej wniosek strony skarżącej na podstawie art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego;

- w razie potrzeby, stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora FRA z dnia 24 czerwca 2019 r. oddalającej zażalenie złożone przez stronę skarżącą na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziewięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że osoby prowadzące dochodzenie nie posiadały mandatu do prowadzenia czynności dochodzeniowych w przedmiocie domniemanego naruszenia przez stronę skarżącą art. 17 lub art. 11 regulaminu pracowniczego bądź też do prowadzenia czynności dochodzeniowych w zakresie wiadomości e-mail strony skarżącej z dnia 5 marca 2014 r. oraz, że dochodzenie administracyjne było pozbawione podstawy prawnej. FRA naruszyła tym samym art. 86 ust. 2 regulaminu pracowniczego i art. 2 ust. 1 decyzji zarządu 2013/01.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że wszczęcie dochodzenia administracyjnego nie było oparte na uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przewinienia dyscyplinarnego wynikającego z dowodów prima facie.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że niepoinformowanie strony skarżącej o wszczęciu dochodzenia administracyjnego i nieprzekazanie jej związanych z nim decyzji, w sytuacji, gdy o nie się zwrócił, są niezgodne z prawem.

4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że dochodzenie oraz postępowanie przeddyscyplinarne było przewlekłe i prowadzone przez nieracjonalnie długi okres.

5. Zarzut piąty dotyczący tego, że decyzja o zamknięciu dochodzenia nie została uzasadniona i nie była zgodna z art. 3 załącznika IX do regulaminu pracowniczego.

6. Zarzut szósty dotyczący tego, że sprawozdanie z dochodzenia zawierało naruszenie prawa i oczywisty błąd w ocenie.

7. Zarzut siódmy dotyczący naruszenia poufności.

8. Zarzut ósmy dotyczący naruszenia art. 4 ust. 1 lit. a) i art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 45/2001 ¹ .

9. Zarzut dziewiąty dotyczący naruszenia obowiązku staranności, braku obiektywizmu i bezstronności oraz nadużycia władzy.

¹ Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz. U. 2001 L 8, s. 1).