Sprawa T-702/16 P: Odwołanie wniesione w dniu 30 września 2016 r. przez José Barrosa Trutę, Marca Forliego, Calogera Galantego, Bernarda Gradela od wyroku wydanego w dniu 20 lipca 2016 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-126/15, Barroso Truta i in./Trybunał.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.441.30

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 listopada 2016 r.

Odwołanie wniesione w dniu 30 września 2016 r. przez José Barrosa Trutę, Marca Forliego, Calogera Galantego, Bernarda Gradela od wyroku wydanego w dniu 20 lipca 2016 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-126/15, Barroso Truta i in./Trybunał

(Sprawa T-702/16 P)

Język postępowania: francuski

(2016/C 441/35)

(Dz.U.UE C z dnia 28 listopada 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: José Barroso Truta (Bofferdange, Luksemburg), Marc Forli (Lexy, Francja), Calogero Galante (Aix-Sur-Cloie, Belgia), Bernard Gradel (Konacker, Francja) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi i T. Martin)

Druga strona postępowania: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

- uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F-126/15, Barroso Truta i in./TSUE; wydanie orzeczenia, rozstrzygając, że,

- Trybunał Sprawiedliwości wypłaci 61 121,08 EUR na rzecz J. Barrosy Truty, 129 440,98 EUR na rzecz M. Forliego, 76 324,29 EUR na rzecz C. Galantego oraz 99 565,13 EUR na rzecz B. Gradela, jakiemukolwiek funduszowi lub zakładowi ubezpieczeń wskazanemu przez wnoszących odwołanie;

- ewentualnie, Trybunał Sprawiedliwości wypłaci ww. kwoty wnoszącym odwołanie, przy czym kwoty te zostaną powiększone o odsetki naliczone według stawki 3,1 % w stosunku rocznym, począwszy od dnia przeniesienia uprawnień emerytalnych do systemu emerytalnego instytucji Unii Europejskiej;

obciążenie Trybunału Sprawiedliwości kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa, jakiego dopuścił się Sąd do spraw Służby Publicznej, gdy stwierdził, że skarga o odszkodowanie była niedopuszczalna z uwagi na to, iż skarżący nie dopełnili wymogów postępowania poprzedzającego wniesienie skargi, które powinno jakoby rozpocząć się złożeniem zażalenia, a następnie powinna była zostać wniesiona potencjalna skarga o stwierdzenie nieważności na decyzje w sprawie doliczenia lat uprawniających do emerytury w systemie emerytalnym instytucji Unii.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa, jakie popełnił SSP, gdy stwierdził, że organ upoważniony do zawierania umów o pracę nie dopuścił się zawinionego działania w związku z przekazaniem propozycji doliczenia lat uprawniających do emerytury, które okazały się jednak niekompletne, a nawet nieprawidłowe, ponieważ były zaadresowane do członków personelu kontraktowego z grupy funkcyjnej I.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa, jakie popełnił SSP, gdy stwierdził, że szkoda dochodzona przez skarżących była hipotetyczna.