Sprawa T-701/14: Skarga wniesiona w dniu 22 września 2014 r. - Niche Generics przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.431.38

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 grudnia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 września 2014 r. - Niche Generics przeciwko Komisji

(Sprawa T-701/14)

Język postępowania: angielski

(2014/C 431/61)

(Dz.U.UE C z dnia 1 grudnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Niche Generics Ltd (Hitchin, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: E. Batchelor, M. Healy, solicitors i F. Carlin, barrister)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżącą wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji;

- uchylenie, a w każdym razie obniżenie grzywny; oraz

- obciążenie Komisji własnymi kosztami oraz kosztami skarżącej poniesionymi w związku z niniejszym postępowaniem.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności części decyzji Komisji C(2014) 4955 (final) z dnia 9 lipca 2014 r. w sprawie AT.39612 - Perindopril (Servier).

Na poparcie skargi skarżąca podnosi jedenaście zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Komisja nie zastosowała w prawidłowy sposób kryterium prawnego "obiektywnej potrzeby" w celu ustalenia, czy ugoda dotycząca patentu zawarta pomiędzy skarżącą a Servier objęta jest zakresem art. 101 ust. 1 TFUE.

2. Zarzut drugi, zgodnie z którym Komisja naruszyła zasadę równego traktowania nie stosując wobec zawartej przez skarżącą ugody wytycznych o wyłączeniu grupowym w zakresie transferu technologii.

3. Zarzut trzeci, zgodnie z którym Komisja naruszyła prawo uznając ugodę za naruszenie "ze względu na cel" art. 101 ust. TFUE.

4. Zarzut czwarty, zgodnie z którym Komisja nieprawidłowo zastosowała własne kryterium prawne "naruszenia ze względu na cel" w odniesieniu do szczególnych faktów odnoszących się do skarżącej.

5. Zarzut piąty, zgodnie z którym Komisja naruszyła prawo uznając, że zawarcie ugody miało antykonkurencyjne skutki.

6. Zarzut szósty, podnoszony pomocniczo, zgodnie z którym, Komisja naruszyła prawo nie uznając, iż zawarta ugoda spełnia kryteria zastosowania odstępstwa zgodnie z art. 101 ust. 3 TFUE.

7. Zarzut siódmy, zgodnie z którym Komisja naruszyła prawo skarżącej do obrony oraz zasadę dobrej administracji podejmując uciążliwe działania w ramach prowadzonego dochodzenia w związku z dokumentami objętymi klauzulą poufności.

8. Zarzut ósmy, zgodnie z którym Komisja naruszyła zasadę równego traktowania przy obliczaniu grzywny, traktując skarżącą inaczej niż Servier bez obiektywnego powodu.

9. Zarzut dziewiąty, zgodnie z którym Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności, jej własne wytyczne w sprawie grzywien oraz wcześniej przyjętą praktykę nakładając na skarżącą grzywnę.

10. Zarzut dziesiąty, zgodnie z którym Komisja naruszyła art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 ¹ wykraczając poza górny 10 % pułap grzywien.

11. Zarzut jedenasty, zgodnie z którym Komisja naruszyła ciążący na niej obowiązek uzasadnienia zgodnie z art. 296 TFUE w odniesieniu do obliczenia grzywny oraz ocenie wagi naruszenia skarżącej.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. [101 TFEU] i [102 TFEU] (Dz.U. 2003 L 1, s. 1).