Sprawa T-694/14: Skarga wniesiona w dniu 22 września 2014 r. - EREF przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.409.56

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 listopada 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 września 2014 r. - EREF przeciwko Komisji

(Sprawa T-694/14)

Język postępowania: angielski

(2014/C 409/77)

(Dz.U.UE C z dnia 17 listopada 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: European Renewable Energies Federation (EREF) (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat U. Prall)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności postanowień komunikatu Komisji z dnia 28 czerwca 2014 r. - Wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014-2020 (Dz.U. C 200, s. 1), dotyczących oceny zgodności na podstawie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE w rozdziale 3.3.2. odnoszącym się do koncepcji systemów wsparcia na rzecz energii ze źródeł odnawialnych, zatytułowanym "Pomoc operacyjna na energię ze źródeł odnawialnych";

- obciążenie Komisji Europejskiej wszystkimi kosztami, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku właściwości.

- Komisja nie była uprawniona do przyjęcia wytycznych, ponieważ prawodawca Unii ma ograniczone uprawnienia w dziedzinie energii. Zgodnie z art. 194 TFUE nie można narzucać państwom członkowskim systemów wsparcia na rzecz energii ze źródeł odnawialnych, neutralnych z punktu widzenia technologii, ponieważ stanowi to naruszenie ich suwerennych praw w dziedzinie energii. Komisja Europejska nie jest prawodawcą Unii i nie może wykorzystywać wytycznych w celu przyjęcia "quasi-prawodawstwa", które jest sprzeczne z przepisami prawa wtórnego Unii, to znaczy z dyrektywą 2009/28/WE dotyczącą energii ze źródeł odnawialnych.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia.

- Przyjmując wytyczne, Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia, a więc istotny wymóg proceduralny. Ani w samych wytycznych, ani w ocenie wpływu nie można znaleźć wystarczającego uzasadnienia dotyczącego strategicznego wyboru polegającego na narzuceniu zasadniczo wszystkim państwom członkowskim obowiązku przyjęcia systemu przetargowego, neutralnego z punktu widzenia technologii, w celu wsparcia energii ze źródeł odnawialnych.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności.

- Przyjmując wytyczne, Komisja naruszyła ponadto zasadę proporcjonalności, ponieważ wytyczne przewidują instrumenty, które nie są odpowiednie do osiągniecia zamierzonych celów polegających na promowaniu celów Unii w zakresie energii ze źródeł odnawialnych i na złagodzeniu skutków w postaci zakłócenia. Owe instrumenty nie są też proporcjonalne, ponieważ stwarzają nadmierne obciążenia zarówno po stronie prawie wszystkich państw członkowskich, które będą musiały zreformować swe systemy wsparcia na rzecz energii ze źródeł odnawialnych, jak i po stronie podmiotów indywidualnych, które będą musiały wziąć na siebie dodatkowy ciężar administracyjny wynikający z udziału w postępowaniach przetargowych.

4. Zarzut czwarty dotyczący nadużycia władzy.

- Przyjęcie wytycznych stanowi nadużycie władzy przez Komisję. Jak się wydaje, Komisja, przyjmując wytyczne, usiłowała stanowić prawo w dziedzinach, w których prawodawca Unii nie jest właściwy, i sugeruje, że środki istotnie zmierzające do harmonizacji w zakresie wsparcia na rzecz energii ze źródeł odnawialnych w Unii mają na celu zapewnienie zgodności niektórych środków pomocy państwa z rynkiem wewnętrznym.