Sprawa T-693/18: Skarga wniesiona w dniu 27 listopada 2018 r. - ZY / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.35.28

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 stycznia 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 listopada 2018 r. - ZY / Komisja

(Sprawa T-693/18)

Język postępowania: niemiecki

(2019/C 35/34)

(Dz.U.UE C z dnia 28 stycznia 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: ZY (Kehl, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci N. Voß i D. Fouquet)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności, w pełnym zakresie, decyzji strony pozwanej SA.34045 (2013/C) (ex 2012/NN) z dnia 28 maja 2018 r. o sygnaturze C(2018) 3166, w odniesieniu do lat 2012 i 2013;

- posiłkowo, stwierdzenie nieważności decyzji strony pozwanej SA.34045 (2013/C) (ex 2012/NN) z dnia 28 maja 2018 r. o sygnaturze C(2018) 3166 w zakresie, w jakim nakazuje ona, w odniesieniu do lat 2012 i 2013, odzyskanie ponad 20 % opłat sieciowych opublikowanych dla odbiorców przemysłowych energii elektrycznej, których roczne zużycie wynosi co najmniej 7 000 godzin, odzyskanie ponad 15 % opłat sieciowych opublikowanych dla odbiorców przemysłowych energii elektrycznej, których roczne zużycie wynosi co najmniej 7 500 godzin oraz odzyskanie ponad 10 % opłat sieciowych opublikowanych dla odbiorców przemysłowych energii elektrycznej, których roczne zużycie wynosi co najmniej 8 000 godzin,

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania, w tym kosztami obsługi prawnej i podróży.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

1. Błędne uznanie, że istnieje pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust.1 TFUE

W ramach zarzutu pierwszego strona skarżąca podnosi, że pozwana naruszyła prawo, uznając, podczas badania spornych zwolnień z opłaty sieciowej, że zostały zaangażowane zasoby państwowe.

Ponadto podczas badania kryterium selektywności układ odniesienia został określony w sposób nieprawidłowy i niekompletny.

2. Naruszenie zasady równego traktowania

W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca podnosi, że decyzja strony pozwanej zobowiązuje do wnoszenia dodatkowych opłat jedynie odbiorców przemysłowych, którzy w latach 2012 i 2013 byli całkowicie zwolnieni z opłat sieciowych. Wskazanych odbiorców przemysłowych potraktowano zatem odmiennie i mniej korzystnie, bez uzasadnienia, niż odbiorców przemysłowych, którzy w tym samym okresie korzystali z ryczałtowych obniżek opłat sieciowych i których nie zobowiązano do wniesienia żadnych dopłat.

3. Naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań

W ramach zarzutu trzeciego strona skarżąca utrzymuje, że ze względu na indywidualne okoliczności mogła ona oczekiwać, że w dalszym ciągu będzie korzystać z przyznanej jej specjalnej opłaty sieciowej.