Sprawa T-689/16: Skarga wniesiona w dniu 24 września 2016 r. - PL/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.441.25

Akt nieoceniany
Wersja od: 28 listopada 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 24 września 2016 r. - PL/Komisja
(Sprawa T-689/16)

Język postępowania: francuski

(2016/C 441/29)

(Dz.U.UE C z dnia 28 listopada 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: PL (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci J.-N. Louis i N. de Montigny)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji potwierdzającej szefa wydziału DG HR.B4 "Zarządzenie przebiegiem kariery zawodowej i wydajności" z dnia 22 grudnia 2015 r. o niewykonaniu wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 15 kwietnia 2015 r. poprzez przyjęcie decyzji, wykonanej już ponad 3 lata temu, w sprawie przeniesienia skarżącego z urzędu w interesie służby z przedstawicielstwa Unii Europejskiej na Zachodnim Brzegu Jordanu i w Strefie Gazy (Wschodnia Jerozolima) do Dyrekcji Generalnej ds. Mobilności i Transportu (MOVE) w Brukseli z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2013 r.;
-
stwierdzenie nieważności dorozumianej decyzji z dnia 20 sierpnia 2015 r. o nieuwzględnieniu wniosku skarżącego, złożonego przez jego adwokata, o przekazanie mu informacji o środkach podjętych przez Komisję w celu wykonania wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 15 kwietnia 2015 r. w sprawie F-96/13;
-
zasądzenie od Komisji zapłaty skarżącemu kwoty 250 000 EUR w drodze odszkodowania za doznaną szkodę materialną i krzywdę;
-
obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 266 TFUE, ze względu na to, że zaskarżone decyzje nie są zgodne z sentencją wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 15 kwietnia 2015 r. w sprawie F-96/13 w odniesieniu do jego uzasadnienia, które stanowi konieczne wsparcie dla sentencji, w takim rozumieniu, że jest ono nieodzowne dla określenia dokładnego znaczenia tego, co zostało orzeczone w sentencji.
-
Strona skarżąca uważa, że art. 266 TFUE nakłada na Komisję obowiązek unikania tego, aby każdy akt zastępujący akt, którego nieważność została stwierdzona obarczony był takimi samymi nieprawidłowościami, co nieprawidłowości zidentyfikowane w wyroku stwierdzającym nieważność, co ma miejsce w niniejszym przypadku.
2.
Zarzut drugi dotyczący nadużycia proceduralnego, ze względu na to, że zaskarżone decyzje nie stanowią właściwego, w dobrej wierze i rzetelnego, wykonania wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej stwierdzającego nieważność i zostały wydane jedynie w celu nadania pozoru legalności decyzji, która, pomimo, że stwierdzono jej nieważność, została już wykonana ponad 3 lata temu.
3.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 22a regulaminu pracowniczego.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.