Sprawa T-688/15 P: Odwołanie wniesione w dniu 28 listopada 2015 r. przez Petera Schönbergera od postanowienia wydanego w dniu 30 września 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-14/12 RENV Schönberger/Trybunał Obrachunkowy.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.59.27

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 lutego 2016 r.

Odwołanie wniesione w dniu 28 listopada 2015 r. przez Petera Schönbergera od postanowienia wydanego w dniu 30 września 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-14/12 RENV Schönberger/Trybunał Obrachunkowy

(Sprawa T-688/15 P)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 059/29)

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Peter Schönberger (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat O. Mader)

Druga strona postępowania: Trybunał Obrachunkowy Unii Europejskiej

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

- uwzględnienie żądań przedstawionych w pierwszej instancji.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu wnoszący je żąda uchylenia postanowienia z dnia 30 września 2015 r. Schönberger/Trybunał Obrachunkowy (F-14/12 RENV, Zb.Orz.SP, EU:F:2015:112).

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi siedem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy: niewłaściwe zastosowanie art. 81 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej

Wnoszący odwołanie twierdzi, że w zaskarżonym postanowieniu Sąd do spraw Służby Publicznej (zwany dalej "SSP") z naruszeniem prawa zastosował art. 81 regulaminu swego postępowania, a tym samym naruszył prawo wnoszącego odwołanie do bycia wysłuchanym i do rzetelnego procesu sądowego.

2. Zarzut drugi: wymiana uzasadnienia poprzez uwzględnienie argumentów przedstawionych po terminie

Zdaniem wnoszącego odwołanie, SSP naruszył prawo w związku z zamianą uzasadnienia, ponieważ powołał się na argumenty, które zostały podniesione przez pozwanego po terminie.

3. Zarzut trzeci: przeinaczenie okoliczności faktycznych

Zdaniem wnoszącego odwołanie SSP wypaczył stanowisko Trybunału Obrachunkowego, twierdząc w zaskarżonym postanowieniu, że Trybunał ten utrzymywał, iż porównanie osiągnięć wnoszącego odwołanie z osiągnięciami innych urzędników uprawnionych do awansu nie doprowadziłoby do awansu wnoszącego odwołanie, choć Trybunał Obrachunkowy tylko wyjaśnił, że wnoszący odwołanie nie zostałby automatycznie awansowany, jeśli istniałaby większa liczba dostępnych miejsc.

4. Zarzut czwarty: błędne zastosowanie kryteriów awansu

Wnoszący odwołanie twierdzi dalej, że w celu oceny jego osiągnięć SSP z naruszeniem prawa zastosował kryterium awansu, które wykracza poza kryteria używane przez Trybunał Obrachunkowy i jest niepotrzebnie zbyt rygorystyczne, ponieważ wymaga dowodu na to, że pośród 53 urzędników uprawnionych do awansu wnoszący odwołanie posiadał jedne z najwyższych osiągnięć.

5. Zarzut piąty: nieprawidłowo przeprowadzona ocena porównawcza stopnia ponoszonej odpowiedzialności

Wnoszący odwołanie zarzuca ponadto, że ocena porównawcza stopnia ponoszonej przez niego odpowiedzialności została przeprowadzona przez SSP bez podstawy faktycznej i w sposób fałszywie sugerujący automatyczny priorytet dla kierowników działu.

6. Zarzut szósty: nieprawidłowe badanie obowiązującej stawki awansu

Wnoszący odwołanie podnosi w tym zakresie, że kwestia zastosowanej kwoty awansu dotyka samej istoty sporu. W związku z tym nie powinna ona być rozpatrywana w ramach badania dopuszczalności.

7. Zarzut siódmy: naruszenie zasady równego traktowania

Wnoszący odwołanie twierdzi wreszcie, że SSP błędnie i niezgodnie z utrwalonym orzecznictwem zastosował zasadę równego traktowania, ponieważ nie stwierdził, że zasada ta byłaby naruszona w sytuacji, gdyby instytucje przekroczyły granice swego uznania i podjęły działania, z arbitralnymi rozróżnieniami, które są sprzeczne z przepisami regulaminu pracowniczego Unii Europejskiej.