Sprawa T-688/13: Skarga wniesiona w dniu 24 grudnia 2013 r. - Deloitte Consulting przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.93.23/3

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 marca 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 24 grudnia 2013 r. - Deloitte Consulting przeciwko Komisji

(Sprawa T-688/13)

(2014/C 93/41)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 29 marca 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Deloitte Consulting CVBA (Diegem, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci K. De hornois i N. Korogiannakis)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– Stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej w sprawie wyboru skarżącej jako czwartego wykonawcy w systemie kaskadowym w przetargu DIGIT/R2/PO/2013/004 ABC III

– Doradztwo, analiza porównawcza i konsultacje w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych (Cześć 2), o której powiadomiono skarżącą w piśmie z dnia 15 października 2013 r. i w sprawie udzielenia zamówienia konsorcjom PWC-EVERIS jako pierwszemu wykonawcy, KPMG-TRASY-SKURT SALMON jako drugiemu wykonawcy i CGI Accenture jako trzeciemu wykonawcy;

– Stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji przynajmniej w zakresie, w jakim nie wykluczono z przetargu pierwszego wykonawcy w systemie kaskadowym, PWC-EVERIS, ze względu na to, że zamieścił informację o swojej ofercie finansowej w ofercie technicznej;

– Zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącej odszkodowania za szkodę spowodowaną utratą zamówienia lub zamiennie utratą szansy z racji rzeczonego postępowania przetargowego;

– Obciążenie pozwanej kosztami poniesionymi przez skarżącą w związku z niniejszą skargą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia i nieujawniania zalet wybranych oferentów - art. 113 ust. 2 rozporządzenia finansowego i art. 161 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego oraz naruszenia istotnego wymogu proceduralnego - zasady prawa do skutecznego środka prawnego;

– Mimo że przedmiot przetargu jest technicznie złożony i ma duże znaczenie strategiczne, fragmenty sprawozdania z oceny są krótkie, powierzchowne, uproszczone, brak w nich wskazania mocnych i słabych stron ocenianych ofert, ograniczają się do "kwalifikacji" i w ogóle nie zawierają istoty odpowiedzi. Dla niektórych podkryteriów całkowicie brak jest uzasadnienia tłumaczącego punktację oferentów, zaś uwagi komisji oceniającej są często niespójne z punktacją przyznaną poszczególnym oferentom. Braki uzasadnienia zaskarżonej decyzji uniemożliwiają kontrolę sądową zaskarżonej decyzji, naruszając zasadę prawa do skutecznego środka prawnego.

2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązku stosowania jasnych kryteriów udzielenia zamówienia, na podstawie których można udzielić zamówienia w obiektywny sposób; naruszenie rozróżnienia między kryteriami wyboru a kryteriami udzielenia zamówienia;

– Specyfikacja techniczna składa się ze znacznej liczby niejasnych podkryteriów. Dlatego też należycie poinformowani i wykazujący zwykłą staranność oferenci nie są w stanie zinterpretować konkretnego kryterium udzielenia zamówienia. Nie jest jasno wskazane, co może stanowić lepsze lub gorsze podejście, ani nie ma czynnika jakościowego dla ustalenia, które ze wskaźników mogą prowadzić do uzyskania lepszych lub gorszych wyników. Ponadto sprawozdanie z oceny zawiera odniesienia do kryteriów wyboru, które były zastosowane do oceny technicznej propozycji oferentów.

3) Zarzut trzeci dotyczący niezgodności z postanowieniami specyfikacji warunków zamówienia. Naruszenie zasad przejrzystości i dobrej administracji - Naruszenie instrukcji dla oferentów - wzmianka o cenie w ofercie technicznej;

– Jeden z wygrywających oferentów ujawnił istotne szczegóły finansowe w technicznej sekcji oferty, co prowadziło do jej niedopuszczalności, gdyż naruszała ona konkretne postanowienia specyfikacji dla oferentów, a także zasadę niedyskryminacji i Przewodnik zamówień publicznych DIGIT, mający zastosowanie do niniejszej sprawy.

4) Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 lit. a) rozporządzenia finansowego i sekcji 5.2.3.2. specyfikacji dla oferentów - konflikt interesów;

– Zgodnie z art. 107 rozporządzenia finansowego pozwana powinna była ocenić, czy oferenci nie mają konfliktu interesów, w trakcie postępowania przetargowego na umowę ramową, zamiast przeprowadzać ocenę dla każdego przypadku z osobna w trakcie wykonania umowy ramowej, co pozwana w tym przypadku preferuje. Wszyscy oferenci mający konflikt interesów, tak jak opisano w trakcie postępowania przetargowego, powinni byli zostać wykluczeni przed zawarciem umowy ramowej, a nie, co preferuje pozwana w niniejszym przypadku, każdy z osobna w trakcie wykonania umowy ramowej. Sekcja 5.2.3.2. specyfikacji dla oferentów stanowi jeszcze bardziej ścisły wymóg, niż konflikt interesów określony w art. 107 rozporządzenia finansowego. Zgodnie z powyższym pozwana powinna była wykluczyć niektórych z wybranych oferentów.