Sprawa T-686/14: Skarga wniesiona w dniu 22 września 2014 r. - Włochy przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.395.60

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 listopada 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 września 2014 r. - Włochy przeciwko Komisji

(Sprawa T-686/14)

Język postępowania: włoski

(2014/C 395/73)

(Dz.U.UE C z dnia 10 listopada 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Galluzzo, avvocato dello Stato, i G. Palmieri, pełnomocnik)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności - w części będącej przedmiotem niniejszej skargi - decyzji wykonawczej Komisji Europejskiej z dnia 9 lipca 2014 r. nr C(2014) 4479, notyfikowanej w dniu 10 lipca 2014 r., która wyłącza z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), w części odnoszącej się do Włoch;

- stwierdzenie nieważności ryczałtowej korekty finansowej odnoszącej się do pomocy na przetwórstwo pomidorów za rok budżetowy 2009 w łącznej wysokości 1 399 293,78 EUR;

- stwierdzenie nieważności jednorazowej korekty z powodu nieprawidłowości polegającej na "brak[u] informacji o działaniach podjętych w celu odzyskania środków" w łącznej wysokości 2 362 005,73 EUR;

- stwierdzenie nieważności jednorazowej korekty z powodu nieprawidłowości polegającej na "brak[u] sprawozdawczości w załączniku III" w łącznej wysokości 1 460 976,88 EUR.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych (art. 253 WE) w postaci braku uzasadnienia oraz naruszenia zasady proporcjonalności.

- W odniesieniu do ryczałtowej korekty finansowej odnoszącej się do pomocy na przetwórstwo pomidorów za rok budżetowy 2008 Włochy powołują się na naruszenie art. 31 rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 209, s. 1) oraz na naruszenie art. 28 i 31 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1535/2003 z dnia 29 sierpnia 2003 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/96 w zakresie systemu pomocy dla przetworów owocowych i warzywnych (Dz.U. L 218, s. 14). W ramach tego zarzutu skarżąca kwestionuje zastosowanie korekt finansowych dokonanych w zaskarżonej decyzji w wysokości 5 % poniesionych wydatków, twierdząc, że korekty te zostały dokonane mimo dowodu braku odczuwalnej szkody finansowej.

- Skarżąca kwestionuje ponadto wysokość tejże korekty, gdyż jej zdaniem została ona w tym konkretnym przypadku ustalona w sposób nieproporcjonalny i ewidentnie nielogiczny, jako że przewyższa ona znacznie potencjalną szkodę mogącą wyniknąć z zachowań zarzucanych władzom włoskim.

2. Zarzut drugi dotyczący przeinaczenia okoliczności faktycznych i naruszenia istotnych wymogów proceduralnych (art. 253 WE) w postaci braku uzasadnienia.

- Zarzut ten dotyczy korekty finansowej zarządzonej z tego względu, że państwo włoskie miało zaniechać wskazania domniemanej nieprawidłowości w wysokości 1 460 976,88 EUR w tabeli przewidzianej w załączniku III do rozporządzenia Komisji (WE) nr 885/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w zakresie akredytacji agencji płatniczych i innych jednostek, jak również rozliczenia rachunków EFGR i EFRROW. Rząd włoski twierdzi w tym względzie, że brak nieprawidłowości w odniesieniu do wypłaconej pomocy wykazano za pomocą dokumentów, w związku z czym nie trzeba było dokonywać jakiejkolwiek adnotacji w tabeli przewidzianej w załączniku III.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności.

- W tym względzie skarżąca twierdzi, że korekta finansowa z powodu nieprawidłowości polegającej na "brak [u] sprawozdawczości w załączniku III", odnosząca się do całej pomocy, uzasadniona brakiem przesłania dokumentów, wydaje się znacznie wyższa od potencjalnej szkody mogącej wyniknąć z zachowań zarzucanych władzom włoskim.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 6 ust. 3 TUE, zasady powagi rzeczy osądzonej, art. 32 ust. 8 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 i zasady proporcjonalności.

- Zarzut ten dotyczy korekty finansowej w wysokości 2 362 005,73 EUR zastosowanej z tego względu, że państwo włoskie nie dostarczyło informacji o działaniach podjętych w celu odzyskania środków. Skarżąca twierdzi w tym względzie, że Komisja bezzasadnie przyjęła, iż może zignorować orzeczenie wydane w niniejszym przypadku, w którym to orzeczeniu potwierdzona została zgodność z prawem wypłaty korzyści. Ponadto rząd włoski udokumentował przesłanie wyroku sądu karnego, którym sąd ten uniewinnił beneficjenta pomocy. Okoliczności te świadczyły o tym, że nie było powodu do odzyskania pomocy oraz że w związku z tym wszystkie informacje zostały dostarczone. Co więcej, wspomniana korekta odnosząca się do całej pomocy wydaje się znacznie wyższa od potencjalnej szkody mogącej wyniknąć z zachowań zarzucanych władzom włoskim.