Sprawa T-684/15 P: Odwołanie wniesione w dniu 27 listopada 2015 r. przez Rodericha Weissenfelsa od wyroku wydanego w dniu 24 września 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-92/14 Weissenfels/Parlament.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.59.26

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 lutego 2016 r.

Odwołanie wniesione w dniu 27 listopada 2015 r. przez Rodericha Weissenfelsa od wyroku wydanego w dniu 24 września 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-92/14 Weissenfels/Parlament

(Sprawa T-684/15 P)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 059/28)

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Roderich Weissenfels (Freiburg, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat G. Maximini)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

- uchylenie wyroku;

- uwzględnienie żądań przedstawionych w pierwszej instancji

- w rezultacie obciążenie Parlamentu zapłatą żądanego zadośćuczynienia i kosztami postępowania w obu instancjach, w tym kosztami postępowania poprzedzającego wniesienie skargi oraz wszystkimi niezbędnymi wydatkami i opłatami wnoszącego odwołanie.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu wnoszący je żąda uchylenia wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 24 września 2015 r. Weissenfels/Parlament (F-92/14, Zb.Orz.SP, EU:F:2015:110).

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia wymogu bezstronności (art. 47 akapit drugi Karty praw podstawowych Unii Europejskiej)

Wnoszący odwołanie twierdzi, że zarówno postępowanie sądowe, które doprowadziło do wydania zaskarżonego wyroku, jak i sam wyrok charakteryzują się konsekwentnie powtarzającymi się naruszeniami wymogu bezstronności wyrażanymi w sposób ostentacyjny zarówno na poziomie pomocniczych dokumentów akt, jak i na poziomie naruszania prawa w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia sporu.

2. Zarzut drugi dotyczący odebrania prawa do wymiaru sprawiedliwości, naruszenia zasad logiki i przeinaczenie faktów w odniesieniu do odmowy zbadania kwestii istnienia naruszeń.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasad logiki, wypaczenia faktów i oczywistego błędu w ocenie w odniesieniu do oszczerczych twierdzeń zawartych w emailu z dnia 10 kwietnia 2002 r. stanowiących przedmiot sporu.

4. Zarzut czwarty dotyczący przeinaczenia faktów i przedmiotu sporu, naruszenia zasad logiki, naruszenia praw wnoszącego odwołanie i naruszenia prawa w odniesieniu do ujawniania danych osobowych wnoszącego odwołanie.