Sprawa T-682/15 P: Odwołanie wniesione w dniu 26 listopada 2015 r. przez Patrick Wanegue od postanowienia wydanego w dniu 15 września 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-21/15 Wanegue/Komitet Regionów.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.59.24

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 lutego 2016 r.

Odwołanie wniesione w dniu 26 listopada 2015 r. przez Patrick Wanègue od postanowienia wydanego w dniu 15 września 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-21/15 Wanègue/Komitet Regionów

(Sprawa T-682/15 P)

Język postępowania: francuski

(2016/C 059/27)

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Patrick Wanègue (Dilbeek, Belgia) (przedstawiciel: adwokat M.A. Lucas)

Druga strona postępowania: Komitet Regionów Unii Europejskiej

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

- uchylenie postanowienia z dnia 15 września 2015 r. w sprawie F-21/15, mocą którego Sąd do spraw Służby Publicznej (druga izba) odrzucił skargę wniesioną w dniu 5 lutego 2015 r. przez wnoszącego odwołanie przeciwko Komitetowi Regionów jako w części oczywiście pozbawioną podstawy prawnej a w części oczywiście niedopuszczalną;

- rozstrzygnięcie w przedmiocie skargi i uwzględnienie żądań wnoszącego odwołanie przedstawionych w skardze;

- obciążenie Komitetu Regionów kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 51 ust. 1 i art. 53 ust. 1 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej (SSP) oraz zasady równości stron w postępowaniu, ponieważ termin dwóch miesięcy przewidziany na złożenie odpowiedzi na skargę, powiększony o dziesięciodniowy termin uwzględniający odległość obliczono od chwili doręczenia usunięcia braków skargi, a nie od chwili doręczenia skargi, a tym samym odpowiedź na skargę Komitetu Regionów (KR) została załączona do akt postępowania, podczas gdy została złożona po terminie; w rezultacie Sąd oparł się na tej odpowiedzi celem odrzucenia skargi w drodze postanowienia na podstawie art. 81 regulaminu postępowania, a wnoszący odwołanie został pozbawiony możliwości żądania korzyści płynących z wyroku zaocznego na podstawie art. 121 regulaminu postępowania.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady wykładni przepisów prawa Unii Europejskiej z uwzględnieniem ich kontekstu oraz naruszenia obowiązku uzasadnienia, ponieważ SSP w pkt 64-70 swego postanowienia dokonał wykładni art. 56 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej, nie uwzględniając ani jego art. 55, ani decyzji wydanych przez KR na tej podstawie, a także nie odpowiedział na argumenty, jakie skarżący wyciągnął z tych przepisów, jak również na naruszenia prawa, a w ten sposób naruszył zakres i cel art. 55 i 56 regulaminu pracowniczego oraz art. 3 załącznika VI do tego regulaminu, jak również art. 2 i 4 decyzji nr 048/03 dotyczącej sposobów przyznawania dodatków ryczałtowych za nadgodziny przepracowane przez niektórych urzędników kategorii C i D, którzy są zmuszeni regularnie pracować w godzinach nadliczbowych (zwanej dalej "decyzją nr 48/03").

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasad wykładni przepisów regulaminu pracowniczego zgodnie z europejską kartą praw podstawowych i art. 31 karty, zgodnie z decyzją nr 48/03 oraz obowiązku uzasadnienia wyroków i zaufania do pism procesowych, ponieważ SSP w pkt 71-74 swojego postanowienia nie uwzględnił art. 6 decyzji nr 48/03 dla celów wykładni art. 31 ust. 2 karty, nie odpowiedział w sposób wymagany prawem na argumenty, jakie wnoszący odwołanie wyciągnął z tych przepisów i naruszył przedmiot oraz podstawę skargi.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zaufania do pism procesowych i zasady oceny skargi na podstawie okoliczności istniejących w chwili przyjęcia zaskarżonego aktu, ponieważ SSP uznał w pkt 77 swojego postanowienia, że wnoszący odwołanie oparł swe argumenty dotyczące zasady równego traktowania na skutkach spornej decyzji, a w każdym razie je odrzucił w oparciu o te skutki, jak również naruszenia obowiązku uzasadnienia, zasady wykładni przepisów regulaminu pracowniczego, zgodnie z zasadą równości i samej zasady równości, ponieważ Sąd nie odpowiedział w pkt 77 czy 78-80 swego postanowienia w sposób wymagany prawem na jego argumenty.

5. Zarzut piąty dotyczący po pierwsze, naruszenia zaufania do pism procesowych i art. 50 § 1 lit. e) regulaminu postępowania przez SSP, ponieważ Sąd stwierdził w pkt 82 swojego postanowienia, że zarzut niezgodności z prawem podniesiony przez wnoszącego odwołanie nie został poparty żadną argumentacją przeciwnie do tego, co przewiduje ten przepis, a zatem był oczywiście niedopuszczalny, a po drugie, w konsekwencji niezgodności z prawem pkt 54-57 zaskarżonego postanowienia.