Sprawa T-678/13: Skarga wniesiona w dniu 13 grudnia 2013 r. - AEMN przeciwko Parlamentowi.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.85.20/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 marca 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 13 grudnia 2013 r. - AEMN przeciwko Parlamentowi

(Sprawa T-678/13)

(2014/C 85/35)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 22 marca 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Alliance européenne des mouvements nationaux (AEMN) (Matzenheim, Francja) (przedstawiciel: adwokat J.P. Le Moigne)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji nr 110655 z dnia 14 października 2013 r., w której ustalono ostateczny przydział przyznany przez Parlament Europejski na rzecz Alliance Européenne des Mouvements Nationaux na rok 2012 na kwotę 186.292,12 EUR i w konsekwencji postanowiono, że Alliance Européenne des Mouvements Nationaux powinno zwrócić kwotę 45.476,00 EUR, uwzględniając, że kwota 231.412,80 EUR została już przyznana skarżącemu stowarzyszeniu;

– obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania i zasądzenie od niego z tego tytułu na rzecz Alliance Européenne des Mouvements Nationaux kwoty 20.000,00 EUR.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący braku kompetencji autora aktu, ponieważ osoba podpisująca ten akt nie wykazała żadnego upoważnienia do wydania, podpisania i doręczenia zaskarżonej decyzji.

2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych, ponieważ Parlament nie umożliwił stronie skarżącej zajęcia stanowiska w sprawie stwierdzonych nieprawidłowości.

3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia normy prawnej w zakresie, w jakim:

– wkłady pieniężne są legalnym sposobem finansowania;

– skarżąca została potraktowana w sposób dyskryminujący w odniesieniu do jej budżetu w porównaniu z innymi europejskimi partiami politycznymi;

– prawo do bycia wysłuchanym przed przyjęciem niekorzystnego środka indywidualnego nie było przestrzegane.

4) Zarzut czwarty dotyczący nadużycia władzy, ponieważ Parlament wykorzystał przeszkody finansowe w celu ograniczenia środków działania partii politycznej, której ideałów nie podziela pewna liczba członków Parlamentu.