Sprawa T-660/20: Skarga wniesiona w dniu 4 listopada 2020 r. - Zhejiang Beyondsun Green Energy Technology Co. Ltd / Komisja Europejska.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.443.29

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 grudnia 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 listopada 2020 r. - Zhejiang Beyondsun Green Energy Technology Co. Ltd / Komisja Europejska

(Sprawa T-660/20)

Język postępowania: angielski

(2020/C 443/34)

(Dz.U.UE C z dnia 21 grudnia 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Zhejiang Beyondsun Green Energy Technology Co. Ltd (Huzhou, Chiny) (przedstawiciele: Y. Melin i B. Vigneron, lawyers)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1216 z dnia 24 sierpnia 2020 r. unieważniającego faktury wystawione przez Zhejiang Trunsun Solar Co Ltd. z naruszeniem zobowiązania uchylonego rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/1570;

– obciążenie Komisji i jakiegokolwiek interwenienta, który zostałby dopuszczony do udziału w sprawie w celu popierania żądań Komisji, kosztami niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący popełnienia przez Komisję oczywistego błędu w ocenie okoliczności faktycznych sprawy i naruszenia art. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskie, art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskie, a w szczególności jego ust. 9, przy uznaniu, że strona skarżąca naruszyła postanowienia zobowiązania uzgodnionego pomiędzy Komisją i CCCME w imieniu między innymi strony skarżącej. Strona skarżące nie naruszyła swoich obowiązków na podstawie zobowiązania przy wystawianiu faktur ze skorygowaną ceną zgodnie ze zmiennym zobowiązaniem celnym MCI dla przywozów, które zostały dopuszczone do swobodnego obrotu po wejściu w życie rozporządzenia uchylającego zobowiązanie i wprowadzającego zmienne zobowiązanie celne dla MCI po dniu 1 października 2017 r.

2. Zarzut drugi, tytułem ewentualnym, dotyczący tego, że nawet jeżeli strona skarżąca naruszyła zobowiązanie, quod non, to jednak Komisja postąpiła niezgodnie z prawem uznając owe faktury za nieważne i pobierając cło od nich, ponieważ uprawnienia, na jakich się przy tym oparła, albo wygasły, albo zostały odwołane. Było tak, ponieważ rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 1238/2013 i nr 1239/2013 wygasły w dniu 7 grudnia 2015 r. (na podstawie art. 5 obydwu rozporządzeń). Podobnie, rozporządzenia wykonawcze (UE) 2017/367 i nr 2017/366 wygasły w dniu 3 września 2018 r. (na podstawie art. 6 obydwu rozporządzeń. W każdym razie, art. 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 2017/367 i art. 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/366 zostały już uchylone przez art. 1 ust. 4, art. 1 ust. 5, art. 3 ust. 3 i art. 3 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1570.

3. Zarzut trzeci, tytułem ewentualnym, dotyczący tego, że nawet jeżeli strona skarżąca naruszyła zobowiązania i na wypadek, jeżeli Trybunał nie uznałby, że kompetencje Komisji zostały odwołane lub wygasły w chwili przyjmowania zaskarżonego rozporządzenia, to jednak Komisja naruszyła art. 8 ust. 1, 9 i 10, art. 10ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, art. 13 ust. 1, 9 i 10, art. 16 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej, stwierdzając nieważność faktur wynikających ze zobowiązania i pobierając następnie z mocą wsteczną celne należności przywozowe.