Sprawa T-65/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 11 grudnia 2008 r. w sprawie F-136/06 Enzo Reali przeciwko Komisji, wniesione w dniu 14 lutego 2009 r. przez Enzo Reali.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.102.23/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 1 maja 2009 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 11 grudnia 2008 r. w sprawie F-136/06 Enzo Reali przeciwko Komisji, wniesione w dniu 14 lutego 2009 r. przez Enzo Reali

(Sprawa T-65/09 P)

(2009/C 102/37)

(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2009 r.)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Enzo Reali (Florencja, Włochy) (przedstawiciel: S. Pappas, adwokat)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie zaskarżonego wyroku i w konsekwencji stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego;

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu wnosząca odwołanie żąda uchylenia wyroku wydanego przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-136/06(1) oddalającego zażalenie skarżącego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji organu upoważnionego do zawierania umów, na mocy której podejmując zatrudnienie w Komisji skarżący został zaszeregowany do grupy zaszeregowania i stopnia jako pracownik kontraktowy.

Na poparcie swojego odwołania skarżący podnosi cztery zarzuty.

Po pierwsze podnosi on, że Sąd do spraw Służby Publicznej naruszył prawo twierdząc, że zarzut niezgodności z prawem niektórych przepisów ogólnych przepisów wykonawczych (zwanych dalej "OPW") podniesiony w postępowaniu w pierwszej instancji jest niedopuszczalny, ponieważ nie został podniesiony w zażaleniu w ramach postępowania administracyjnego. Skarżący twierdzi, że kwestia braku kompetencji Komisji, której dotyczy podniesiony zarzut niezgodności z prawem powinna zostać z urzędu podniesiona przez Sąd. Tytułem żądania ewentualnego skarżący twierdzi, że nawet jeżeli Sąd nie był zobowiązany do podniesienia tej kwestii z urzędu, należało ten zarzut uznać za dopuszczalny, ponieważ szczególne kryterium zaszeregowania skarżącego zostało zakwestionowane już w zażaleniu.

Po drugie skarżący twierdzi, że Sąd do spraw Służby Publicznej naruszył prawo skarżącego w ramach oceny dyplomu skarżącego. Skarżący uważa, że oceny waloru jego dyplomu należy dokonać zgodnie z prawem krajowym państwa, w którym dyplom został uzyskany, ponieważ przeprowadzenie takiej oceny należy do wyłącznych kompetencji państw członkowskich, natomiast Sąd arbitralnie ograniczył zakres ustawodawstwa włoskiego i je przeinaczył.

Po trzecie skarżący podnosi, że Sąd do spraw Służby Publicznej naruszył zasadę niedyskryminacji skarżącego ramach oceny dyplomów skarżącego i ich porównania z dyplomami osoby, która uzyskała licencjat.

Po czwarte zdaniem skarżącego zaskarżony wyrok zawiera sprzeczność w tym sensie, że Sąd do spraw Służby Publicznej wydaje się uwzględniać prawo włoskie i jednocześnie odmawiać jego stosowania w celu rozstrzygnięcia niniejszego sporu.

______

(1) Dotychczas nieopublikowany w Zbiorze.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.