Sprawa T-646/14: Skarga wniesiona w dniu 2 września 2014 r. - Micula i in. przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.439.29/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 grudnia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 2 września 2014 r. - Micula i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-646/14)

Język postępowania: angielski

(2014/C 439/40)

(Dz.U.UE C z dnia 8 grudnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Ioan Micula (Oradea, Rumunia); S.C. European Food SA (Drăgăneşti Rumunia); S.C. Starmill Srl (Drăgăneşti); S.C. Multipack Srl (Drăgăneşti); Viorel Micula (Oradea) (przedstawiciele: K. Hobér, J. Ragnwaldh, T. Pettersson, E. Gaillard i Y. Banifatemi, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżący wnoszą do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji C(2014) 3192 (final) z dnia 26 maja 2014 r. przyjętej w sprawie pomocy państwa SA.38517 (2014/NN) - Micula przeciwko Rumunii (ICSID orzeczenie sądu arbitrażowego) nakazującej Rumunii zawieszenie wszelkich działań obejmujących wykonanie lub zastosowanie się do orzeczenia z dnia 11 grudnia 2013 r. wydanego przez sąd arbitrażowy utworzony w ramach Międzynarodowego Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych (ICSID) w sprawie Ioan Micula, Viorel Micula i inni przeciwko Rumunii (ICSID sprawa nr ARB/05/ 20), w zakresie w jakim Komisja uważa, że wykonanie tego orzeczenia stanowi niezgodną z prawem pomoc państwa, do czasu przyjęcia przez Komisję ostatecznej decyzji co do zgodności takiej pomocy państwa z rynkiem wewnętrznym.

- przyznanie skarżącym zwrotu kosztów postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnoszą dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy oparty na braku kompetencji.

- Prawo UE nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie, a Komisja nie posiada kompetencji w zakresie wydania decyzji zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 659/1999. Decyzja Komisji nie uwzględnia faktu, że Rumunia jest zobowiązana na mocy prawa międzynarodowego do bezzwłocznego wykonania orzeczenia ICSID a międzynarodowe zobowiązania Rumunii przeważają na prawem UE. Decyzja Komisji narusza art. 351 ust. 1 TFEU oraz art. 4 ust. 3 TEU, które uznają i chronią zobowiązania Rumunii wynikające z konwencji ICSID oraz dwustronnej umowy inwestycyjnej pomiędzy Szwecją i Rumunią.

2. Zarzut drugi oparty na oczywistym naruszeniu prawa i błędzie w ocenie.

- Komisja naruszyła prawo błędnie uznając wykonanie orzeczenia ICSID za nową pomoc państwa oraz naruszyła uzasadnione oczekiwania skarżących. Decyzja Komisji w całości jest oparta na błędnym założeniu, że wykonanie orzeczenia ICSID stanowi pomoc państwa w rozumieniu prawa UE. Orzeczenie ICSID nie przyznaje skarżącym korzyści gospodarczej ani nie stanowi środka o charakterze selektywnym lub dobrowolnego działania, które można przypisać Rumunii, ani też nie narusza ani nie zakłóca konkurencji.