Sprawa T-640/16: Skarga wniesiona w dniu 8 września 2016 r. - GEA Group/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.392.49

Akt nieoceniany

Wersja od: 24 października 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 września 2016 r. - GEA Group/Komisja

(Sprawa T-640/16)

Język postępowania: angielski

(2016/C 392/64)

(Dz.U.UE C z dnia 24 października 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: GEA Group AG (Düsseldorf, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci I. du Mont i C. Wagner)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 29 czerwca 2016, C(2016)3920 wprowadzającej zmiany do decyzji C(2009)8682 final z dnia 11 listopada 2009 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w traktacie WE i art. 53 porozumienia EOG (AT.38589 - Stabilizatory ciepła);

- tytułem żądania ewentualnego, obniżenie kwoty grzywny i wyznaczenie nowego terminu płatności grzywny wraz z odsetkami (po dacie wydania zaskarżonej decyzji), oraz

- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Komisja Europejska naruszyła art. 25 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82, wydając zaskarżona decyzję po upływie terminu.

2. Zarzut drugi, zgodnie z którym zaskarżona decyzja naruszy art. 266 akapit pierwszy TFUE oraz prawo strony skarżącej do obrony wobec faktu, iż strona skarżąca nie miała możliwości ustnego przedstawienia swego stanowiska.

3. Zarzut trzeci, zgodnie z którym Komisja naruszyła art. 23 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 1/2003 nie stosując w stosunku do strony skarżącej limitu 10 %, wskutek zastosowania go w stosunku do innego przedsiębiorstwa uczestniczącego w naruszeniu ze szkodą dla strony skarżącej.

4. Zarzut czwarty, zgodnie z którym Komisja naruszyła zasadę równego traktowania, obciążając stronę skarżącą wyłączną odpowiedzialnością za zachowanie, za które odpowiedzialnymi uznano również innych uczestników naruszenia, w sytuacji gdy odpowiedzialność strony skarżącej była wyłącznie pochodna oraz nierówno obciążając uczestników naruszenia dodatkowym ciężarem dowodu w związku z ograniczoną odpowiedzialnością drugiego uczestnika, wyłącznie ze szkodą dla strony skarżącej.

5. Zarzut piąty, zgodnie z którym Komisja przekroczyła zakres swych uprawnień, wyznaczając z mocą wsteczną ostateczny termin płatności na dzień, w którym nie istniała żadna podstawa prawna do dokonania płatności oraz nie przedstawiła zgodnie z art. 296 ust. 2 TFUE uzasadnienia odstępstwa od swej uprzedniej praktyki.