Sprawa T-634/22: Skarga wniesiona w dniu 10 października 2022 r. - ZR/EUIPO

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.24.46

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 stycznia 2023 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 października 2022 r. - ZR/EUIPO

(Sprawa T-634/22)

Język postępowania: angielski

(2023/C 24/61)

(Dz.U.UE C z dnia 23 stycznia 2023 r.)

Strony

Strona skarżąca: ZR (przedstawiciele: adwokaci S. Rodrigues i A. Champetier)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego EUIPO z dnia 14 grudnia 2021 r., doręczonej tego samego dnia, informującej stronę skarżącą o zapłacie na jej rzecz kwoty 5 000 EUR w wykonaniu wyroku Sądu z dnia 13 stycznia 2021 r. w sprawie T-610/18 ZR/EUIPO;

- w razie potrzeby stwierdzenie nieważności decyzji przewodniczącego zarządu EUIPO z dnia 28 czerwca 2022 r., doręczonej tego samego dnia, oddalającej zażalenie wniesione na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej na decyzję z dnia 14 grudnia 2021 r.;

- zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienia za szkody majątkowe i krzywdę; oraz

- zasądzenie zwrotu wszystkich kosztów poniesionych w związku z niniejszym odwołaniem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 266 TFUE i zasady równego traktowania, ustanowionej w art. 20 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w odniesieniu do strony skarżącej w stosunku do innych kandydatów, którzy uczestniczyli w postępowaniu w sprawie naboru.

Kwoty 5 000 EUR nie można uznać za stawiającą skarżącego w takiej samej sytuacji jak innych kandydatów, którzy w wyniku naruszenia tej zasady zostali umieszczeni na liście rezerwy kadrowej lub otrzymali korzystniejsze odszkodowanie i zadośćuczynienie.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa do obrony/prawa do sądu, ustanowionych w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, oraz zasad dobrej administracji, obowiązku dbałości o dobro urzędnika oraz obowiązku uzasadnienia, ustanowionych w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

Co się tyczy naruszenia prawa do obrony/prawa do sądu, odmowa rozważenia przez stronę pozwaną możliwości dokonania przelewu jest spowodowana wyłącznie skorzystaniem przez stronę skarżącą z prawa do odwołania. Samo wniesienie odwołania przez stronę skarżącą nie może zostać uznane za ważne uzasadnienie odmowy prawidłowego wykonania przez administrację wyroku w sprawie T-610/18, ZR/EUIPO;

W odniesieniu do naruszenia zasad dobrej administracji, obowiązku dbałości o dobro urzędnika i obowiązku uzasadnienia:

- po pierwsze, strona pozwana nie wzięła pod uwagę wszystkich czynników mogących wpłynąć na jej decyzję, ponieważ odrzuciła możliwość skorzystania z jakiejkolwiek opcji dostępnej z prawnego punktu widzenia, zaś wszelkie opcje alternatywne zignorowała;

- po drugie, wymiana pism ze stroną pozwaną dotycząca tylko jednej z opcji rozważanych przez administrację nie może zostać uznana za kompleksowy dialog mający na celu znalezienie sprawiedliwego rozwiązania.