Sprawa T-627/16: Skarga wniesiona w dniu 31 sierpnia 2016 r. - Republika Czeska/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.392.47/1

Akt nieoceniany

Wersja od: 24 października 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 31 sierpnia 2016 r. - Republika Czeska/Komisja

(Sprawa T-627/16)

Język postępowania: czeski

(2016/C 392/61)

(Dz.U.UE C z dnia 24 października 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Czeska (przedstawiciele: M. Smolek, J. Pavliš, J. Vláčil, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/1059 z dnia 20 czerwca 2016 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (notyfikowanej jako dokument nr C(2016) 3753) (zwanej dalej "zaskarżoną decyzją") w zakresie w jakim wyłącza ona poniesione przez Republikę Czeską wydatki w związku z systemem jednolitej płatności obszarowej (SAPS) w kwocie 84 272,83 EUR, w zakresie w jakim wyłącza ona poniesione przez Republikę Czeską wydatki w związku z inwestycjami w sektorze winiarskim w kwocie 636 516,20 EUR oraz w zakresie w jakim wyłącza ona poniesione przez Republikę Czeską wydatki w związku z wymogami dotyczącymi wzajemnej zgodności w kwocie 29 485 612,55 EUR, oraz

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca powołuje się - w związku z systemem jednolitej płatności obszarowej (SAPS) - na jeden zarzut oparty na naruszeniu art. 52 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej. Komisja podjęła decyzję o wyłączeniu wydatków z finansowania Unii, mimo iż nie doszło do naruszenia prawa Unii ani prawa krajowego.

Co się tyczy inwestycji w sektorze winiarskim skarżąca powołuje się na jeden zarzut, oparty na naruszeniu art. 52 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013. Komisja podjęła decyzję o wyłączeniu wydatków z finansowania Unii, mimo iż nie doszło do naruszenia prawa Unii ani prawa krajowego.

W odniesieniu do wymogów dotyczących wzajemnej zgodności skarżąca podnosi dwa zarzuty.

- Zarzut pierwszy oparty na naruszeniu art. 52 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013. Komisja podjęła decyzję o wyłączeniu wydatków z finansowania Unii, mimo iż nie doszło do naruszenia prawa Unii ani prawa krajowego.

- Pomocniczo strona skarżąca podnosi drugi zarzut, oparty na naruszeniu art. 52 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013. Nawet gdyby okoliczności kwestionowane w pierwszym zarzucie stanowiły naruszenie prawa Unii (quod non), Komisja błędnie oceniła wagę tego naruszenia i szkodę finansową dla Unii.