Sprawa T-62/08: Skarga wniesiona w dniu 6 lutego 2008 r. - ThyssenKrupp Acciai Speciali Terni przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2008.92.40/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-62/08)
(2008/C 92/79)
(Dz.U.UE C z dnia 12 kwietnia 2008 r.)
Język postępowania: włoski
Strony
Strona skarżąca: ThyssenKrupp Acciai Speciali Terni SpA (Terni, Włochy) (przedstawiciele: T. Salonico, G. Pellegrino, G. Pellegrino, G. Barone, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem i stwierdzenie nieważności tej decyzji w całości, jako że uznaje ona sporny środek za pomoc państwa, podczas gdy stanowi on w istocie zgodną z prawem kontynuację środka, na podstawie którego państwo włoskie przyznało spółce Terni (oraz jej następcom prawnym) odszkodowanie za wywłaszczenie w latach 1962-1963 należących do niej elektrowni,
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania,
– tytułem żądania ewentualnego stwierdzenie nieważności decyzji, w zakresie w jakim decyzja:
(a) stanowi, że Włochy naruszyły art. 88 ust. 3 traktatu WE, przyznając w sposób niezgodny z prawem pomoc państwa na rzecz ThyssenKrupp, Cementir i Nuova Terni Industrie Chimiche;
(b) stanowi, że pewne kwoty podlegają odzyskaniu od ThyssenKrupp, Cementir i Nuova Terni Industrie Chimiche, i w konsekwencji;
(c) nakazuje Włochom niezwłoczne odzyskanie tych kwot wraz z odsetkami;
– tytułem dalszego żądania ewentualnego stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji, w zakresie w jakim nakazuje Włochom niezwłoczne odzyskanie pomocy państwa wraz z odsetkami, ponieważ takie odzyskanie narusza ogólną zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej sprawie zaskarżono tą samą decyzję co w sprawie T-53/08 Włochy przeciwko Komisji.
Zarzuty i główne argumenty, które podniesiono, są podobne do tych, które przedstawiono w tej sprawie. Oprócz naruszenia art. 87 i 88 traktatu WE w związku z błędną wykładnią przedłużenia taryf opłat mających charakter odszkodowania na rzecz spółek - następców prawnych Terni, skarżąca podnosi też posiłkowo:
– naruszenie art. 88 traktatu WE w związku z nieuwzględnieniem okoliczności, iż w rzeczywistości sporny środek nie został jeszcze wykonany, a tym samym obowiązek uprzed uprzedniego zgłoszenia nie został naruszony i żadne kwoty nie podlegały odzyskaniu,
– naruszenie art. 14 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE oraz bezprawność nakazu odzyskania pomocy zawartego w zaskarżonej decyzji ze względu na sprzeczność z zasadą ochrony uzasadnionych oczekiwań.