Sprawa T-62/06: Skarga wniesiona w dniu 23 lutego 2006 r. - Eurallumina przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.86.44

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 kwietnia 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 lutego 2006 r. - Eurallumina przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-62/06)

(2006/C 86/83)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 8 kwietnia 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: Eurallumina SpA (Portoscuso, Włochy) (przedstawiciele: L. Martin Alegi, R. Denton, M. Garcia, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości; lub

– stwierdzenie, że obecne zwolnienie stosowane na mocy upoważnienia zawartego w decyzji Rady 2001/224/WE pozostaje zgodne z prawem do dnia 31 grudnia 2006 r. oraz, że wszelkie kwoty, które nie zostały pobrane, lub które nie zostaną pobrane, przez Republikę Włoską, nie powinny być uznane za bezprawną pomoc państwa, lub przynajmniej nie powinny podlegać zwrotowi; lub

– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości oraz stwierdzenie, że obecne zwolnienie stosowane na mocy upoważnienia zawartego w decyzji Rady 2001/224/WE pozostaje zgodne z prawem do dnia 31 grudnia 2006 r. oraz, że wszelkie kwoty, które nie zostały pobrane, lub które nie zostaną pobrane, przez Republikę Włoską, nie powinny być uznane za bezprawną pomoc państwa, lub przynajmniej nie powinny zostać wpłacone;

– albo:

– stwierdzenie nieważności art. 1, 4, 5 i 6 zaskarżonej decyzji w zakresie, w którym dotyczą one Eurallumina; lub

– stwierdzenie, że obecne zwolnienie stosowane na mocy upoważnienia zawartego w decyzji Rady 2001/224/WE pozostaje zgodne z prawem do dnia 31 grudnia 2006 r. oraz, że wszelkie kwoty, które nie zostały pobrane, lub które nie zostaną pobrane, przez Republikę Włoską, nie powinny być uznane za bezprawną pomoc państwa, lub przynajmniej nie powinny zostać wpłacone; lub

– stwierdzenie nieważności art. 1, 4, 5 i 6 zaskarżonej decyzji w zakresie, w którym dotyczą Eurallumina oraz stwierdzenie, że obecne zwolnienie stosowane na mocy upoważnienia zawartego w decyzji Rady 2001/224/WE pozostaje zgodne z prawem do dnia 31 grudnia 2006 r. oraz, że wszelkie kwoty, które nie zostały pobrane, lub które nie zostaną pobrane, przez Republikę Włoską, nie powinny być uznane za bezprawną pomoc państwa, lub przynajmniej nie powinny zostać wpłacone;

– alternatywnie, zmianę art. 5 i 6 zaskarżonej decyzji w zakresie, w którym dotyczą one Eurallumina, w ten sposób, iż na podstawie obecnego zwolnienia, do dnia 31 grudnia 2006 r., lub przynajmniej do dnia 31 grudnia 2003 r., wszelkie kwoty, które nie zostały pobrane, lub które nie zostaną pobrane, przez Republikę Włoską, nie powinny zostać zwrócone; oraz

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca zaskarża decyzję Komisji z dnia 7 grudnia 2005 r. skierowaną do Republiki Francuskiej, Irlandii oraz Republiki Włoskiej dotyczącą kilku decyzji Rady upoważniających do zwolnienia od podatku akcyzowego olejów mineralnych używanych do produkcji tlenku glinu w Gardanne, w regionie Shannon i na Sardynii. W zaskarżonej decyzji Komisja uznała, że zwolnienia te stanowią pomoc państwa.

Na uzasadnienie swojej skargi, skarżąca podnosi, że miała prawo oczekiwać, iż obecne zwolnienie, zaproponowane przez Komisję i jednogłośnie przyjęte decyzją Rady 2001/224/WE,(1) obowiązujące do końca grudnia 2006 r., stanowi prawnie wiążący akt wspólnotowy, a żadne działanie podjęte przez Republikę Włoską oraz skarżącą w celu wprowadzenia go w życie i na jego podstawie, nie będzie prowadzić do naruszenia prawa. Według skarżącej, miała ona prawo oczekiwać, że kwoty niepobrane przez Republikę Włoską na podstawie przyznanych zgodnie z prawem zwolnień w żadnym przypadku nie będą musiały zostać wpłacone. Komisja, twierdząc, że stosowanie tych zwolnień stanowiło pomoc państwa podlegającą zwrotowi za okres od dnia 2 lutego 2002 r. do dnia 31 grudnia 2003 r., zdaniem skarżącej naruszyła jej prawa w aspekcie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz zasad pewności prawa, domniemania ważności, "lex specialis" i "effet utile", jak również zasady dobrej administracji.

Ponadto skarżąca podnosi, że Komisja, stwierdzając w decyzji, iż uzasadnione oczekiwanie skarżącej mogło trwać do dnia 2 lutego 2002 r., nie wzięła pod uwagę odpowiedniego okresu, w którym mogły zostać dokonane i zamortyzowane jakiekolwiek inwestycje związane z zakładem produkcyjnym skarżącej. Zatem Komisja, zdaniem skarżącej, nie podała przyczyn uzasadniających zaskarżoną decyzję.

______

(1) Decyzja Rady 2001/224/WE z dnia 12 marca 2001 r. dotycząca obniżonych stawek podatku akcyzowego oraz zwolnienia z tego podatku niektórych olejów mineralnych używanych do celów szczególnych (Dz.U. L 84, str. 23).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.