Sprawa T-60/08 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 29 listopada 2007 r. w sprawie F-19/07, Kerelov przeciwko Komisji, wniesione w dniu 12 stycznia 2009 r. przez Georgiego Kerelova.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.69.39/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 marca 2009 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 29 listopada 2007 r. w sprawie F-19/07, Kerelov przeciwko Komisji, wniesione w dniu 12 stycznia 2009 r. przez Georgiego Kerelova

(Sprawa T-60/08 P)

(2009/C 69/91)

(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2009 r.)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Georgiego Kerelova (Pazardzhik, Bułgaria) (przedstawiciel: adwokat A. Kerelov)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie F-19/07, Kerelov przeciwko Komisji

– uwzględnienie żądań wnoszącego odwołanie przedstawionych w pierwszej instancji

– obciążenie strony przeciwnej całością kosztów postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie domaga się w nim uchylenia wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie F-19/07 Kerelov przeciwko Komisji, oddalającego jego skargę, po pierwsze, o stwierdzenie nieważności komisji konkursu otwartego EPSO/AD/43/06 o niewpisaniu go na listę rezerwową tego konkursu oraz wykluczenia go z niego, a po drugie o zasądzenie odszkodowania za poniesioną jego zdaniem szkodę.

Na poparcie odwołania wnoszący je przedstawia dziesięć zarzutów, mających odpowiednio za przedmiot lub cel:

– naruszenie zasad procesu administracyjnego dotyczących dowodów poprzez odwrócenie przez SSP ciężaru dowodu;

– naruszenie zasady kontradyktoryjności poprzez niewyznaczenie przez SSP terminu wystarczającego dla zajęcia stanowiska w przedmiocie nowych dokumentów dołączonych do akt;

– naruszenie zasady jawności postępowania poprzez niewyznaczenie przez SSP nowej rozprawy po złożeniu nowych dokumentów;

– naruszenie obowiązku bezstronności poprzez niezarządzenie przez SSP niezbędnych środków dowodowych;

– naruszenie prawa poprzez uznanie przez SSP, że uprawnienie do wykluczenia kandydata przysługuje komisji konkursowej, a nie dyrektorowi Europejskiego Urzędu Doboru Kadr Unii Europejskiej;

– naruszenie prawa poprzez uznanie przez SSP, że zakaz kontaktowania się kandydatów uczestniczących w konkursie z członkami komisji kończy się z chwilą ogłoszenia listy rezerwowej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a nie z chwilą zakończenia prac komisji;

– naruszenie zasad materialnego prawa administracyjnego poprzez utrzymanie w mocy decyzji o wykluczeniu wnoszącego odwołanie z konkursu, ponieważ, w opinii wnoszącego odwołanie:

– decyzja nie została dołączona do akt w wersji oryginalnej;

– decyzja nie zawierała nie zawierała uzasadnienia faktycznego wystarczająco precyzyjnego, by umożliwić adresatowi zapoznanie się z tymi właśnie faktami, które stanowiły podstawę decyzji;

– komisja nie wezwała wnoszącego odwołanie celem złożenia wyjaśnień co do zarzucanych mu faktów, tj. wysłania do komisji dwóch pism;

– zbadanie z urzędu wszelkich innych przypadków naruszenia obowiązujących przepisów, których mógł dopuścić się SSP.