Sprawa T-6/12: Skarga wniesiona w dniu 5 stycznia 2012 r. - Godrej Industries Ltd i V V F przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.49.33/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 lutego 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 5 stycznia 2012 r. - Godrej Industries Ltd i V V F przeciwko Radzie

(Sprawa T-6/12)

(2012/C 49/59)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 18 lutego 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Godrej Industries Ltd (Bombaj, Indie), V V F Ltd (Bombaj, Indie) (przedstawiciel: B. Servais, prawnik)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1138/2011 z dnia 8 listopada 2011 r. w sprawie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego i ostatecznego pobrania tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych alkoholi tłuszczowych i ich mieszanek, pochodzących z Indii, Indonezji i Malezji (Dz.U. L 293, s. 1) w zakresie dotyczącym skarżących;

– obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, wedle którego

– Rada naruszyła art. 2 ust. 10, a w szczególności lit. j), rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej⁽¹⁾ w wykładni zgodnej z art. 2.4 i 2.4.1. Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. w ten sposób, że odmówiła zezwolenia na dostosowanie kursów wymiany walut, o które to dostosowanie ubiegały się skarżące w odniesieniu do sprzedaży dokonywanej w EUR w okresie od stycznia do czerwca 2010 r. ze względu na utrzymującą się aprecjację INR wobec EUR przez istotną część okresu objętego dochodzeniem.

2. Zarzut drugi, wedle którego

– Rada naruszyła art. 3 rozporządzenia nr 1225/2009, a w szczególności art. 3 ust. 2, 6 i 7 oraz art. 9 ust. 4 w ten sposób, że nie wykluczyła sprzedaży analizowanego wyrobu przedsiębiorstwom przemysłowym w Unii dla potrzeb obliczania marginesu szkody, a także dla potrzeb analizy wystąpienia szkody i związku przyczynowego.

3. Zarzut trzeci, wedle którego

– Rada naruszyła art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 10 rozporządzenia nr 1225/2009 w wykładni zgodnej z art. 2.4 i 2.4.1. Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., a w szczególności jego art. 9 ust. 1, jak również zasadę proporcjonalności i zasadę rozsądku w ten sposób, że nie wykluczyła sprzedaży analizowanego wyrobu przedsiębiorstwom przemysłowym w Unii dla potrzeb obliczania marginesu dumpingu.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 343, s. 51.