Sprawa T-599/18: Skarga wniesiona w dniu 5 października 2018 r. - Aeris Invest / SRB.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.427.101

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 listopada 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 5 października 2018 r. - Aeris Invest / SRB

(Sprawa T-599/18)

Język postępowania: francuski

(2018/C 427/133)

(Dz.U.UE C z dnia 26 listopada 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Aeris Invest (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciele: adwokaci R. Vallina Hoset, P. Medina Sánche i A. Sellés Marco)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 14 września 2018 r.

- obciążenie Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skierowanej przeciwko decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (zwanej dalej "SRB") z dnia 14 września 2018 r. w sprawie niedokonywania ostatecznej wyceny ex post w ramach decyzji SRB/EES/ 2017/08 z dnia 7 czerwca 2017 r. dotyczącej programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wobec instytucji Banco Popular Español, S.A (zwanej dalej "zaskarżoną decyzją") strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 20 ust. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014, L 225, s. 90). Zarzut ten dzieli się na trzy części.

- Część pierwsza jest oparta na argumencie, zgodnie z którym zaskarżona decyzja odnosi się do możliwości odpisania roszczeń wierzycieli lub zwiększenia wartości wypłacanego wynagrodzenia bez dokonania ostatecznej wyceny ex post.

- Część druga jest oparta na argumencie, zgodnie z którym SRB nie upewniła się, że informacje, na których podstawie dokonuje się wyceny, są w jak największym stopniu aktualne i kompletne, tak aby wszelkie straty z tytułu aktywów podmiotu zostały w pełni uznane.

- Część trzecia jest oparta na naruszeniu orzecznictwa w sprawie Meroni, w zakresie w jakim Komisja powinna była zatwierdzić decyzję SRB dotyczącą braku zapewnienia dokonania ostatecznej wyceny ex post.

2. Zarzut drugi dotyczy nadużycia uprawnień, jakim dotknięta jest zaskarżona decyzja, co zostało wykazane przez szereg obiektywnych, istotnych i spójnych przesłanek. W tym zakresie skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja stanowi obejście postępowania z art. 20 ww. rozporządzenia (UE) nr 806/2014 oraz że celem SRB przy wydaniu tej decyzji było zatajenie rzeczywistej sytuacji Banco Popular Español, S.A.