Sprawa T-599/11: Skarga wniesiona w dniu 25 listopada 2011 r. - Eni przeciwko OHIM - EMI (IP) (ENI).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.32.29/3

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 lutego 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 listopada 2011 r. - Eni przeciwko OHIM - EMI (IP) (ENI)

(Sprawa T-599/11)

(2012/C 32/61)

Język skargi: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 4 lutego 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Eni SpA (Rzym, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci D. De Simone i G. Orsoni)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: EMI (IP) Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 8 września 2011 r. w sprawie R 2439/2010-1; oraz
obciążenie OHIM kosztami postępowania poniesionymi we wszystkich instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy "ENI" dla towarów i usług z klas 1-4, 6-7, 9, 11, 14, 16-19, 22, 25 i 35-45 - zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 6488076

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: EMI (IP) Ltd

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: słowny wspólnotowy znak towarowy nr 4197315 "EMI" dla towarów i usług z klas 9, 16, 35, 38, 41 i 42; słowny graficzny wspólnotowy znak towarowy nr 6167357 "EMI" dla towarów i usług z klas 9, 16, 28, 35, 38, 41 i 42

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: częściowe uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: skarżąca kwestionuje wymienioną decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej z trzech następujących względów: i) błędne i nieuzasadnione ustalenie podobieństwa towarów i usług, oparte na niewłaściwym rozumieniu i niewłaściwym zastosowaniu wcześniejszego orzecznictwa w tej kwestii; ii) błędna interpretacja i błędne zastosowanie wyroku w sprawie Praktiker, wskazujące na niewłaściwe rozumienie leżących u podstaw tego wyroku zasad antymonopowych, a w szczególności powodu, który doprowadził do wprowadzenia rejestracji usług detalicznych; i iii) błędne ustalenie podobieństwa oznaczeń oraz błędne ustalenie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.