Sprawa T-590/15: Skarga wniesiona w dniu 12 października 2015 r. - Onix Asigurări/EIOPA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.414.34

Akt nieoceniany

Wersja od: 14 grudnia 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 12 października 2015 r. - Onix Asigurări/EIOPA

(Sprawa T-590/15)

Język postępowania: rumuński

(2015/C 414/45)

(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Onix Asigurări SA (Bukareszt, Rumunia) (przedstawiciel: adwokat M. Vladu)

Strona pozwana: Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że strona pozwana zaniechała działania polegającego na wydaniu decyzji dotyczącej błędnego zastosowania przez l'Istituto per la Vigilanza sulle Assicurazioni [włoski organ monitorowania sektora ubezpieczeń] postanowień art. 40 ust. 6 dyrektywy Rady 92/49/EWG;

- tytułem ewentualnym, stwierdzenie nieważności decyzji komisji odwoławczej BOA 2015 001, a także decyzji prezesa EIOPA - 14-653 z dnia 6 czerwca 2014 r., potwierdzonej przez stanowisko EIOPA-14-653 z dnia 24 listopada 2014 r.;

- stwierdzenie, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną stronie skarżącej poprzez niewydanie przez stronę pozwaną decyzji, zgodnie z pkt 1, a także poprzez wydanie decyzji wymienionych w pkt 2.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010:

- brak jest zgodnej z prawem decyzji wydanej przez stronę pozwaną w sprawie słuszności i zasadności wszczęcia postępowania wyjaśniającego;

- decyzja prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r. została wydana bez spełnienia warunków określonych w art. 39 ust. 1, 2, i 3 rozporządzenia;

- uzasadnienie decyzji prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r. nie ma związku z kwestiami dotyczącymi zasadności wszczęcia postępowania wyjaśniającego, ponieważ w rzeczywistości zawiera uwagi dotyczące środków proceduralnych, którymi dysponuje skarżąca przeciwko decyzji wydanej przez włoski organ krajowy.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia podstawowego wymogu proceduralnego w związku z decyzją komisji odwoławczej BOA 2015 001z dnia 3 sierpnia 2015 r. i z decyzją prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r.

- komisja odwoławcza wydała swoją decyzję bez zbadania zgodności z prawem i zasadności decyzji prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r. i dokonała rozstrzygnięcia bez zbadania wszystkich informacji, które zostały jej przedstawione;

- decyzja prezesa EIOPA-14-267 z dnia 6 czerwca 2014 r. została wydana bez spełnienia warunków przewidzianych w art. 39 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia i nie została uzasadniona przynajmniej w odniesieniu do istotnych kwestii podlegających badaniu.

3. Zarzut trzeci dotyczący wystąpienia szkody materialnej i odnoszącej się do wizerunku poniesionej przez stronę skarżącą (spadek obrotów i zysku, niekorzystny wpływ na jej reputację), spowodowanej przez stronę pozwana w sposób bezpośredni i zamierzony, poprzez niewydanie decyzji, a także poprzez wydanie wyżej wymienionych decyzji, które są nieważne.