Sprawa T-584/11: Skarga wniesiona w dniu 15 listopada 2011 r. - Atlas Transport przeciwko OHIM - Hartmann (ATLAS TRANSPORT).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.32.27/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 lutego 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 listopada 2011 r. - Atlas Transport przeciwko OHIM - Hartmann (ATLAS TRANSPORT)

(Sprawa T-584/11)

(2012/C 32/57)

Język skargi: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 4 lutego 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Atlas Transport GmbH (Düsseldorf, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci U. Hildebrandt, K. Schmidt-Hern i B. Weichhaus)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą był również: Alfred Hartmann (Leer, Niemcy)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 1 września 2011 r. w sprawie R 2262/2010-1;
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku: Słowny znak towarowy "ATLAS TRANSPORT" dla usług należących do klasy 39

Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Skarżąca

Strona wnosząca o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do wspólnotowego znaku towarowego: Alfred Hartmann

Decyzja Wydziału Unieważnień: Oddalenie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia

Decyzja Izby Odwoławczej: Uwzględnienie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie zasady 40 ust. 5 w związku z zasadą 22 rozporządzenia wykonawczego nr 2868/95 poprzez wadliwą ocenę dowodów, naruszenie art. 15 rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ badając kwestię czy w odniesieniu do rozpatrywanych usług miało miejsce używanie pozwalające na utrzymanie praw do znaku strona pozwana zastosowała jedynie wykładnię językową, naruszenie art. 76 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009, gdyż w ramach ustalenia jakie znaczenie ma pojęcie "transport" strona pozwana sięgnęła tylko do jednego źródła, dokonując tym samym oceny niewystarczającej i niezgodnej z obowiązkiem staranności, naruszenie art. 75 zdanie pierwsze rozporządzenia nr 207/2009 z tego względu, że pozwana nie sprecyzowała na jakiej podstawie zostało oparte przyjęte przez nią stanowisko oraz naruszenie art. 75 zdanie drugie i art. 76 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009 z powodu naruszenia prawa do bycia wysłuchanym przed sądem.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.