Sprawa T-58/08 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 27 listopada 2007 r. w sprawie F-122/06 Roodhuijzen przeciwko Komisji, wniesione w dniu 8 lutego 2008 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.92.38/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 kwietnia 2008 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 27 listopada 2007 r. w sprawie F-122/06 Roodhuijzen przeciwko Komisji, wniesione w dniu 8 lutego 2008 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-58/08 P)

(2008/C 92/77)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 12 kwietnia 2008 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: J. Currall i D. Martin, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Anton Pieter Roodhuijzen (Luksemburg. Wielkie Księstwo Luksemburga)

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 27 listopada 2007 r. w sprawie F-122/06 Roodhuijzen przeciwko Komisji,

– oddalenie skargi A.P. Roodhuijzena,

– orzeczenie, że każda ze stron poniesie koszty własne w tej instancji oraz przez Sądem do spraw Służby Publicznej.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu Komisja wnosi o uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 27 listopada 2007 r. w sprawie F-122/06 Roodhuijzen przeciwko Komisji, stwierdzającego nieważność decyzji Komisji odmawiającej uznania konkubinatu skarżącego na potrzeby wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego Wspólnot Europejskich.

Na poparcie swego odwołania Komisja podnosi trzy zarzuty odwoławcze.

W pierwszym zarzucie Komisja podnosi, że Sąd jej zdaniem orzekł ultra vires z naruszeniem art. 1 ust. 2 załącznika VII do regulaminu i z naruszeniem zasady niedyskryminacji ponieważ odrzucił argumentację z nią związaną wnoszącego odwołanie i przedstawił swoją nie pozwalając jednak Komisji udzielić na nią odpowiedzi, co tym samym naruszało jej prawo do obrony. Drugi zarzut oparty jest na rzekomym naruszeniu prawa przy wykładni pojęcia "konkubinat" zawartego w art. 1 ust. 2 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, umożliwiającego objęcie wspólnym systemem ubezpieczenia chorobowego konkubenta urzędnika.

Trzeci zarzut podniesiony na wypadek nieuwzględnienia powyższych zarzutów oparty jest na błędnej wykładni zasady niedyskryminacji.