Sprawa T-579/11: Skarga wniesiona w dniu 11 listopada 2011 r. - Akhras przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.6.23/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 stycznia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 11 listopada 2011 r. - Akhras przeciwko Radzie

(Sprawa T-579/11)

(2012/C 6/43)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 7 stycznia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Tarif Akhras (Homs, Syria) (przedstawiciele: S. Ashley i S. Millar, Solicitors, D. Wyatt, QC i R. Blakeley, Barrister)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności pkt 3 tabeli A załącznika do decyzji Rady 2011/522/WPZiB w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącego;
stwierdzenie nieważności pkt 3 tabeli A załącznika I do rozporządzenia Rady (UE) nr 878/2011 w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącego;
stwierdzenie nieważności pkt 2 tabeli w załączniku II do decyzji Rady 2011/628/WPZiB w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącego;
stwierdzenie nieważności pkt 2 tabeli w załączniku II do rozporządzenia Rady (UE) nr 1011/2011 w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącego;
stwierdzenie, że art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2011/273/WPZiB (w zmienionym brzmieniu) nie ma zastosuje się do skarżącego;
stwierdzenie, że art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 442/2011 (w zmienionym brzmieniu) nie stosuje się do skarżącego i
obciążenie Rady kosztami postępowania w przedmiocie skargi.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1)
Zarzut pierwszy, w myśl którego
istotne przesłanki dla objęcia skarżącego wykazem nie są spełnione lub Rada wskazała skarżącego na podstawie dowodów niedostatecznych dla wykazania spełnienia tych przesłanek lub Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie w ramach stwierdzenia, czy te przesłanki zostały spełnione. W szczególności skarżący nie jest odpowiedzialny za brutalne represje wobec ludności cywilnej w Syrii i nie wspierał on, ani nie odnosił korzyści z syryjskiego reżimu, jak również nie jest on związany z żadnym podmiotem odpowiedzialnym za brutalne represje lub wspierającym, lub odnoszącym korzyści z syryjskiego reżimu. Skarżącemu zarzuca się jedynie, że wspierał gospodarczo reżim syryjski. Nie jest to prawdą.
2)
Zarzut drugi, zgodnie z którym
objęcie skarżącego wykazem stanowi oczywiste naruszenie praw człowieka i podstawowych wolności, włącznie z prawem do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawa do pokojowego korzystania z własności i w końcu prawa do życia lub stanowi naruszenie zasady proporcjonalności.
3)
Zarzut trzecie, zgodnie z którym
w każdym razie Rada naruszyła wymogi proceduralne dotyczące: (a) indywidualnego powiadomienia skarżącego o objęciu go wykazem, (b) podania adekwatnych i dostatecznych powodów objęcia wykazem i (c) poszanowania prawa do obrony i skutecznej ochrony sądowej.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.