Sprawa T-579/11: Akhras v. Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.107.23

Akt jednorazowy

Wersja od: 30 marca 2015 r.

Wyrok Sądu z dnia 12 lutego 2015 r. - Akhras/Rada

(Sprawa T-579/11) ¹

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Zamrożenie funduszy - Prawo do obrony - Obowiązek uzasadnienia - Oczywisty błąd w ocenie - Prawo do życia - Prawo własności - Prawo do poszanowania życia prywatnego - Proporcjonalność)

Język postępowania: angielski

(2015/C 107/30)

(Dz.U.UE C z dnia 30 marca 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Tarif Akhras (Hims, Syria) (przedstawiciele: S. Ashley, S. Millar, S. Jeffrey, A. Irvine, solicitors, D. Wyatt, QC, i R. Blakeley, barrister)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: początkowo M. Bishop, F. Naert i M.M. Joséphidès, następnie M. Bishop i M.M. Joséphidès, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo E. Paasivirta i F. Castillo de la Torre, następnie F. Castillo de la Torre i D. Gauci, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2011/522/WPZiB z dnia 2 września 2011 r. zmieniającej decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (Dz.U. L 228, s. 16), rozporządzenia Rady (UE) nr 878/2011 z dnia 2 września 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 228, s. 1), decyzji Rady 2011/628/WPZiB z dnia 23 września 2011 r. zmieniającej decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (Dz.U. L 247, s. 17), rozporządzenia Rady (UE) nr 1011/2011 z dnia 13 października 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 269, s. 18), decyzji Rady 2011/782/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Syrii i uchylenia decyzji 2011/273/WPZiB (Dz.U. L 319, s. 56), rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 (Dz.U. L 16, s. 1), decyzji wykonawczej Rady 2012/172/WPZiB z dnia 23 marca 2012 r. dotyczącej wykonania decyzji 2011/782 (Dz.U. L 87, s. 103), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 266/2012 z dnia 23 marca 2012 r. dotyczącego wykonania art. 32 ust. 1 rozporządzenia nr 36/2012 (Dz.U. L 87, s. 45), decyzji Rady 2012/739/WPZiB z dnia 29 listopada 2012 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii i uchylającej decyzję 2011/782 (Dz.U. L 330, s. 21), decyzji wykonawczej Rady 2013/185/WPZiB z dnia 22 kwietnia 2013 r. w sprawie wykonania decyzji 2012/739 (Dz.U. L 111, s. 77), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 363/2013 z dnia 22 kwietnia 2013 r. w sprawie wykonania rozporządzenia nr 36/2012 (Dz.U. L 111, s. 1), decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz. U. L 147, s. 14), decyzji wykonawczej Rady 2014/730/WPZiB z dnia 20 października 2014 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255 (Dz.U. L 301, s. 36), a także rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1105/2014 z dnia 20 października 2014 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia nr 36/2012 (Dz.U. L 301, s. 7) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego.

Sentencja

1) Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2011/522/WPZiB z dnia 2 września 2011 r. zmieniającej decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii, rozporządzenia Rady (UE) nr 878/2011 z dnia 2 września 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii, decyzji Rady 2011/628/WPZiB z dnia 23 września 2011 r. zmieniającej decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii, rozporządzenia Rady (UE) nr 1011/2011 z dnia 13 października 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii, decyzji Rady 2011/782/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Syrii i uchylenia decyzji 2011/273/WPZiB i rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w zakresie, w jakim akty te dotyczą Tarifa Akhrasa.

2) W pozostałym zakresie skarga zostaje w części odrzucona, a w części oddalona.

3) Każda ze stron pokrywa własne koszty poniesione w niniejszej instancji.

4) T. Akhras pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej w ramach postępowania w przedmiocie środka tymczasowego.

¹ Dz.U. C 6 z 7.1.2012.