Sprawa T-568/17: Skarga wniesiona w dniu 18 sierpnia 2017 r. - Korea National Insurance Corporation/Rada i Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.338.19/2

Akt nieoceniany
Wersja od: 9 października 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 18 sierpnia 2017 r. - Korea National Insurance Corporation/Rada i Komisja
(Sprawa T-568/17)

Język postępowania: angielski

(2017/C 338/22)

(Dz.U.UE C z dnia 9 października 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Korea National Insurance Corporation (Pjongjang, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna) (przedstawiciele: M. Lester i S. Midwinter, QC, T. Brentnall i A. Stevenson, Solicitors)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/993 z dnia 12 czerwca 2017 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.U. 2017, L 149, s. 67), decyzji Rady (WPZiB) 2017/994 z dnia 12 czerwca 2017 r. zmieniającej decyzję (WPZiB) 2016/849 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.U. 2017, L 149, s. 75), decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2017/1459 z dnia 10 sierpnia 2017 r. dotyczącej wykonania decyzji (WPZiB) 2016/849 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.U. 2017, L 208, s. 38) oraz rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1457 z dnia 10 sierpnia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.U. 2017, L 208, s. 33), w zakresie, w jakim na mocy tych aktów nazwa strony skarżącej została umieszczona w wykazie podmiotów objętych środkami ograniczającymi;
-
obciążenie pozwanych kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący nieprzedstawienia przez pozwane odpowiedniego i wystarczającego uzasadnienia pozwalającego na umieszczenie nazwy strony skarżącej w wykazie.
2.
Zarzut drugi, w którym strona skarżąca twierdzi, że pozwane popełniły oczywisty błąd poprzez stwierdzenie, że w przypadku strony skarżącej zostały spełnione kryteria umieszczenia w wykazach zawartych w zaskarżonych aktach; nie ma żadnych podstaw faktycznych umożliwiających takie umieszczenie.
3.
Zarzut trzeci, w którym strona skarżąca twierdzi, że pozwane nie przedstawiły stronie skarżącej dowodów, które rzekomo uzasadniały wydane przez nie decyzje o ponownym umieszczeniu nazwy strony skarżącej w wykazie zanim to ponowne umieszczenie nastąpiło lub wdrożenie decyzji o umieszczeniu jej nazwy w wykazie, wydanej przez ONZ, co narusza przysługujące stronie skarżącej prawo do obrony oraz prawo do skutecznej ochrony sądowej.
4.
Zarzut czwarty dotyczący nadużycia władzy przez pozwane poprzez próbę spowodowania bezskuteczności przysługującego skarżącemu prawa do skutecznego środka prawnego w związku z umieszczeniem jego nazwiska w wykazie na podstawie art. 230 TFEU lub naruszenia prawa skarżącego do równego traktowania.
5.
Zarzut czwarty dotyczący naruszenia przez pozwane prawa skarżącego do obrony poprzez nieprzedstawienie mu dowodów, na których pozwane oparły się, przed umieszczeniem nazwiska skarżącego w wykazie.
6.
Zarzut piąty dotyczący naruszenia przez pozwane prawodawstwa odnoszącego się do ochrony danych.
7.
Zarzut szósty dotyczący naruszenia przez pozwane, w sposób nieuzasadniony i nieproporcjonalny, praw podstawowych skarżącego, w tym prawa do ochrony jego własności, przedsiębiorstwa i reputacji.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.