Sprawa T-563/11: Skarga wniesiona w dniu 28 października 2011 r. - Anbouba przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.25.53/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 stycznia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 28 października 2011 r. - Anbouba przeciwko Radzie

(Sprawa T-563/11)

(2012/C 25/104)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 28 stycznia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Issam Anbouba (Homs, Syria) (przedstawiciele: adwokaci M.-A. Bastin i J.-M. Salva)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie dopuszczalności niniejszej skargi w całości;

– stwierdzenie zasadności niniejszej skargi w odniesieniu do wszystkich zarzutów;

– orzeczenie, iż możliwe jest częściowe stwierdzenie nieważności zaskarżonych aktów, ponieważ część aktów, których nieważność należy stwierdzić może zostać oddzielona od całego aktu,

– w konsekwencji:

– częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/522/WPZiB z dnia 2 września 2011 r. [zmieniająca decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii], decyzji Rady 2011/628/WPZiB z dnia 23 września 2011 r. zmieniającej decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 878/2011 z dnia 2 września 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii poprzez usunięcie z nich nazwiska Issama ANBOUBY oraz wzmianki dotyczącej wspierania przez niego aktualnego reżimu syryjskiego,

– ewentualnie stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/522/WPZiB z dnia 2 września 2011 r. [zmieniająca decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii], decyzji Rady 2011/628/WPZiB z dnia 23 września 2011 r. zmieniającej decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 878/2011 z dnia 2 września 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii;

– ewentualnie stwierdzenie, że decyzje te oraz rozporządzenie nie mają zastosowania do Issama ANBOUBY i nakazanie usunięcia jego nazwiska oraz dotyczącej go wzmianki z wykazu podmiotów objętych sankcjami Unii Europejskiej;

– zasądzenie od Rady kwoty określonej tymczasowo na 1 EUR tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia celem naprawienia krzywdy doznanej przez skarżącego i szkody poniesionej przez niego na skutek wskazania Issama ANBOUBY jako wspierającego aktualny reżim syryjski;

– obciążenie Rady całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący

– po pierwsze naruszenia zasady domniemania niewinności gwarantowanej przez art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC) i przez art. 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz

– po drugie oczywistego błędu w ocenie, gdyż oskarżenia pod adresem strony skarżącej nie zostały oparte na obiektywnych faktach, lecz zwykłych domniamaniach związanych z pozycją społeczną strony skarżącej jako biznesmena.

2) Zarzut drugi, podzielony na cztery części, dotyczący naruszenia prawa do obrony, prawa do rzetelnego procesu sądowego, obowiązku uzasadnienia, prawa do prywatności i wolności religijnej w zakresie, w jakim:

– stronie skarżącej nie zostały zakomunikowane żadne dowody ani poważne wskazówki, które mogłyby doprowadzić do wpisania jej nazwiska do wykazu podmiotów objętych sankcjami i nie została wysłuchana przed przyjęciem zaskarżonych aktów;

– przyjmując środki ograniczające względem strony skarżącej strona pozwana ograniczyła się w zaskarżonych aktach do użycia bardzo ogólnych sformułowań i w szczególności nieuzasadnionych;

– przyjęcie środków ograniczających względem strony skarżącej doprowadziło do żywych reakcji i gróźb ze strony osób i grup ofiar represji prowadzonych w Syrii, z którymi strona skarżąca jest w wyniku zaskarżonych aktów uosabiana;

– prawdziwy powód przyjęcia środków ograniczających względem strony skarżącej jest natury religijnej.