Sprawa T-562/10: Skarga wniesiona w dniu 16 grudnia 2010 r. - HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping przeciwko Radzie.
Dz.U.UE.C.2011.46.14
Akt nienormatywny(Sprawa T-562/10)
(2011/C 46/28)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 12 lutego 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci J. Kienzle i M. Schlingmann)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 w zakresie dotyczącym skarżącej,
– obciążenie Rady kosztami postępowania, w szczególności nakładów poniesionych przez skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1) Zarzut pierwszy: Naruszenie praw skarżącej do obrony
– W tym względzie skarżąca podnosi, że Rada naruszyła jej prawo do skutecznej obrony i w szczególności wymóg uzasadnienia poprzez brak podania wystarczającego uzasadnienia dla wpisania jej do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia.
– Ponadto skarżąca podnosi, że Rada zaniechała wskazać, na wyraźne żądanie skarżącej, powodów lub wyjaśnień oraz odpowiednich dowodów, które uzasadniałyby jej wpisanie do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia.
– W ramach pierwszego zarzutu podniesiono ponadto, że Rada naruszyła prawo skarżącej do zajęcia stanowiska poprzez brak udzielenia skarżącej przewidzianej w art. 36 ust. 3 i 4 zaskarżonego rozporządzenia możliwości przedstawienia uwag odnośnie wpisania na listę objętą sankcjami i w związku z tym wszczęcia weryfikacji przez Radę.
2) Zarzut drugi: Naruszenie prawa podstawowego skarżącej do poszanowania własności
– W tym względzie skarżąca podnosi, że wpisanie jej do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia stanowi nieuzasadnione naruszenie podstawowego prawa własności, ponieważ w związku z niewystarczającym uzasadnieniem Rady, nie może ona zrozumieć, z jakich względów została wpisana na listę podmiotów objętych sankcjami w świetle art. 16 ust. 2 zaskarżonego rozporządzenia.
– Ponadto skarżąca podnosi, że wpisanie jej do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia opiera się na oczywistym błędzie w ocenie jej sytuacji i działalności przez Radę.
– W ramach pierwszego zarzutu podniesiono wreszcie, że wpisanie skarżącej do załącznika VIII zaskarżonego rozporządzenia w sposób oczywisty nie nadaje się do osiągnięcia celów zamierzonych w tym rozporządzeniu i ponadto stanowi nieproporcjonalne naruszenie jej praw własności.