Sprawa T-56/22: Skarga wniesiona w dniu 26 stycznia 2022 r. - Zjednoczone Królestwo/Komisja
Dz.U.UE.C.2022.158.11/1
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 26 stycznia 2022 r. - Zjednoczone Królestwo/Komisja
(Sprawa T-56/22)
(2022/C 158/13)
(Dz.U.UE C z dnia 11 kwietnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: L. Baxter, pełnomocnik i T. Buley, Barrister)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej strony pozwanej (UE) 2021/2019 1 w zakresie w jakim wyłącza ona z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez stronę skarżącą z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) ze względu na nieostrość definicji "rolnika aktywnego zawodowo - powiązanych przedsiębiorstw"; oraz
- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi jeden zarzut, twierdząc, że przyjęta przez stronę pozwaną interpretacja art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 2 jest błędna. Zdaniem strony skarżącej art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 dotyczy wyłącznie płatności bezpośrednich na rzecz rolników (w rozumieniu art. 4 ww. rozporządzenia), którzy gospodarując sami prowadzą odpowiednią infrastrukturę lub świadczą usługi. Strona skarżąca twierdzi, że strona pozwana doszła do błędnego wniosku ponieważ:
1. Brzmienie i znaczenie art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 nie wywiera skutku wyłączającego dokonanie płatności na rzecz rolnika tylko dlatego, że jakiś podmiot powiązany podejmuje działalność znajdującą się w wykazie włączonych rodzajów działalności z art. 9 ust. 2.
2. Przyjęta przez Komisję interpretacja art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 nie ma żadnych teleologicznych podstaw, które pozostawałyby w sprzeczności z celami tego przepisu.