Sprawa T-550/11: Skarga wniesiona w dniu 19 października 2011 r. - Assaad przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.370.27

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 grudnia 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 października 2011 r. - Assaad przeciwko Radzie

(Sprawa T-550/11)

(2011/C 370/45)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 17 grudnia 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Nizar Assaad (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: G. Martin, Solicitor, M. Lester i A. Sutton, Barristers)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 843/2011 z dnia 23 sierpnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 218, s. 1) oraz decyzji wykonawczej Rady 2011/515/WPZiB z dnia 23 sierpnia 2011 r. dotyczącej wykonania decyzji 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (Dz.U. L 218, s. 20) w zakresie, w jakim nazwisko skarżącego zostało dodane do wykazu zamieszczonego w załączniku do decyzji 2011/273/WPZiB z dnia 9 maja 2011 r.⁽¹⁾ oraz w załączniku II do rozporządzenia Rady (UE) nr 442/2011 z dnia 9 maja 2011 r.⁽²⁾;

– tytułem żądania ewentualnego, bez uszczerbku dla sformułowanego powyżej żądania głównego, wykreślenie słów "finansowanie bojówek Szabiha w prowincji Latakia" wpisanych do załącznika do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 843/2011 i decyzji wykonawczej Rady 2011/515/WPZiB oraz

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przez pozwaną przysługujących skarżącemu podstawowych praw człowieka do obrony oraz do skutecznej ochrony sądowej, jako że:

– skarżący nie został uprzedzony o objęciu go spornymi środkami i nie został nawet poinformowany, gdy zaskarżone środki zostały ogłoszone;

– stawiane mu zarzuty, ani propozycja objęcia go tymi środkami nie zostały podane do jego wiadomości i nie miał prawa do bycia wysłuchanym na procesie, w którym stawiane mu zarzuty mogłyby zostać należycie przedstawione, na zarzuty te mogłaby zostać udzielona odpowiedź i zarzuty te mogłyby zostać stosownie zbadane oraz

– zaskarżone środki nie przewidują żadnej procedury podania do wiadomości skarżącego dowodów, na których oparta została decyzja o zamrożeniu aktywów, ani procedury umożliwiającej mu zajęcie stanowiska w przedmiocie tych dowód przed sądem kompetentnym w przedmiocie oceny stanowiska skarżącego i dowodów przeciwko niemu.

2) Zarzut drugi oparty na twierdzeniu, że pozwana nie uzasadniła względem skarżącego w dostateczny sposób objęcia go wykazem, jako że:

– skarżącemu nie wskazano żadnego powodu zanim zaskarżone środki zostały ogłoszone;

– "powody objęcia wykazem" nie dostarczają skarżącemu dostatecznych informacji umożliwiających mu zrozumienie, dlaczego pozwana uważa, że skarżący powinien zostać objęty wykazem oraz

– brak jest jakiejkolwiek wskazówki co do zakresu, w jakim skarżący miałby być odpowiedzialny za represje ludności cywilnej w Syrii.

3) Zarzut trzeci oparty na twierdzeniu, że pozwana naruszyła, bez uzasadnienia i nieproporcjonalnie, prawa podstawowe skarżącego, w szczególności jego prawo do własności, wolność prowadzenia działalności gospodarczej, prawo do dobrego imienia i prawo do poszanowania życia prywatnego oraz rodzinnego, jako że:

– zaskarżone środki mają znaczący i długotrwały wpływ na jego prawa podstawowe oraz

– zaskarżone środki są nieuzasadnione w odniesieniu do skarżącego, a pozwana nie wykazała, że zamrożenie wszystkich aktywów oraz zakaz podroży stanowią najmniej dotkliwe środki gwarantujące realizację celu zgodnego z prawem, ani że szkoda i krzywda poniesione przez skarżącego i jego rodzinę są uzasadnione i proporcjonalne.

4) Zarzut czwarty oparty na twierdzeniu, że decydując o zastosowaniu tych środków ograniczających wobec skarżącego pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie, jako że:

– oczywiste jest, iż pozwana nie przeprowadziła żadnej oceny w odniesieniu do kwestii, czy skarżącego można rzeczywiście uznać za "odpowiedzialnego" za brutalne represje wobec ludności cywilnej Syrii;

– ewentualnie, jeżeli taka ocena została przeprowadzona, w zakresie, w jakim skarżący może w ogóle zająć stanowisko w tej kwestii, pozwana popełniła błąd dochodząc do wniosku, że istnieje uzasadnienie dla objęcia skarżącego zaskarżonymi środkami.

______

⁽¹⁾ Decyzja Rady 2011/273/WPZiB z dnia 9 maja 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (Dz.U. L 121, s. 11)

⁽²⁾ Rozporządzenie Rady (UE) nr 442/2011 z dnia 9 maja 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 121, s. 1)