Sprawa T-540/08: Skarga wniesiona w dniu 12 grudnia 2008 r. - Esso i in. przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2009.44.56
Akt nienormatywny(Sprawa T-540/08)
(2009/C 44/98)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Esso Société Anonyme Française (Courbevoie, Francja), Esso Deutschland GmbH (Hamburg, Niemcy), Exxon- Mobil Petroleum and Chemical BVBA (Antwerpia, Belgia), Exxon Mobil Corp. (Irving, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: R. Snelders, R. Subiotto, L.-P. Rudolf i M. Piergiovanni, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie częściowej nieważności decyzji Komisji z dnia 1 października 2008 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE (sprawa COMP/39.181 - Woski parafinowe);
– obniżenie grzywny nałożonej przez skarżące na mocy tej decyzji oraz
– obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące wnoszą o stwierdzenie częściowej nieważności decyzji Komisji C(2008) 5476 wersja ostateczna z dnia 1 października 2008 r., w sprawie COMP/39.181 - Woski parafinowe (zwanej dalej "zaskarżoną decyzją") oraz o obniżenie wysokości grzywien nałożonych na skarżące.
Na poparcie swych żądań skarżące podnoszą dwa główne zarzuty:
W swym pierwszym zarzucie skarżące podnoszą, że decyzja narusza prawo, gdyż obliczenia nałożonej na spółkę Esso Société Anonyme Française (zwaną dalej "Esso") grzywny dokonano w niej przy zastosowaniu metodologii, która nie uwzględnia bezspornej okoliczności, iż, przed zawarciem między spółkami Exxon i Mobil porozumienia w sprawie kartelu, spółka Exxon nie uczestniczyła w naruszeniu w zakresie dotyczącym wosków parafinowych. Skarżące podnoszą, że na mocy zaskarżonej decyzji spółka Esso została ukarana grzywną tak, jak gdyby spółka Exxon uczestniczyła w naruszeniu przez okres siedmiu lat przed połączeniem, mimo iż w zaskarżonej decyzji przyznano, że tak nie było. W rezultacie zaskarżona decyzja przeszacowuje względną wagę uczestnictwa spółki Esso w popełnionym naruszeniu oraz narusza zasady równości i proporcjonalności, a także art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1/2003(1) oraz wytyczne w sprawie grzywien z 2006 r.(2).
W swym drugim zarzucie skarżące podnoszą, że zaskarżona decyzja narusza prawo w zakresie, w jakim uznano w niej, że uczestnictwo skarżących w części naruszenia dotyczącej sektora wosków parafinowych zakończyło się dopiero w listopadzie 2003 r. Skarżące twierdzą w szczególności, że w zaskarżonej decyzji Komisja nie wywiązała się ze spoczywającego na niej ciężaru dowodowego w zakresie wykazania długości okresu uczestnictwa skarżących w części naruszenia dotyczącej sektora wosków parafinowych. Ponadto, skarżące utrzymują, że w zaskarżonej decyzji nie wyciągnięto prawidłowych wniosków z bezspornej okoliczności polegającej na tym, iż skarżące nie uczestniczyły w żadnych "spotkaniach technicznych" mających miejsce po dacie 27/28 lutego 2003 r., ani nie były informowane o wynikach takich spotkań.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003, L 1, s. 1).
(2) Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 1/2003 (Dz.U. 2006, C 210, s. 6).