Sprawa T-531/15: Skarga wniesiona w dniu 11 września 2015 r. - Coveris Rigid (Auneau) France/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.406.34

Akt nieoceniany
Wersja od: 7 grudnia 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 11 września 2015 r. - Coveris Rigid (Auneau) France/Komisja
(Sprawa T-531/15)

Język postępowania: angielski

(2015/C 406/34)

(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Coveris Rigid (Auneau) France (Auneau, Francja) (przedstawiciele: H. Meyer-Lindemann, C. Graf York von Wartenburg i L. Titze, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 5 decyzji Komisji C(2015)4336 final z dnia 24 czerwca 2015 r. w sprawie AT.39563 - Opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej w zakresie, w jakim Komisja stwierdza w niej, że skarżąca naruszyła art. 101 TFUE, uczestnicząc w okresie wskazanym w art. 1 ust. 5 lit. d) decyzji Komisji w jednolitym i ciągłym naruszeniu składającym się z szeregu odrębnych naruszeń w sektorze tacek z pianki polistyrenowej wykorzystywanych jako opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej i obejmującym terytorium Francji;
-
stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 5 decyzji Komisji C(2015)4336 final z dnia 24 czerwca 2015 r. w sprawie AT.39563 - Opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej w zakresie, w jakim Komisja nakłada w niej na skarżącą grzywnę w wysokości 4 756 000 EUR;
-
obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja błędnie zastosowała zasadę odpowiedzialności osobistej, gdy uznała, iż Coveris była odpowiedzialna za rzekomy udział w jednolitym i ciągłym naruszeniu w sektorze tacek z pianki polistyrenowej wykorzystywanych jako opakowania spożywcze do sprzedaży detalicznej we Francji. Nadzwyczajne okoliczności sprawy uzasadniały przyjęcie holistycznego podejścia w odniesieniu do dwóch części wykupu menedżerskiego ONO Packaging lub ewentualnie zastosowanie zasady ciągłości gospodarczej w odniesieniu do części transakcji obejmującej asset deal. Na tej podstawie Coveris nie mogła zostać uznana za odpowiedzialną za zarzucane jej naruszenie.
2.
Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania, ponieważ dokonała rozróżnienia między częścią wykupu menedżerskiego ONO Packaging obejmującą asset deal oraz częścią wykupu menedżerskiego ONO Packaging obejmującą share deal i w związku z tym podzieliła odpowiedzialność między podmioty prawne (to jest Coveris i ONO Packaging Portugal SA) należące do odrębnych przedsiębiorstw, gdy przypisała odpowiedzialność za wskazywane naruszenia popełnione przez jedno i to samo przedsiębiorstwo, które pozostało bez zmian po wykupie menedżerskim.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.